நிழல் நிலவு- 69

• Nithya Karthigan

• 285

• 0

அத்தியாயம் – 69

“பையித்தியம் பிடிச்சிடுச்சா உங்களுக்கு? என்ன நெனச்சுக்கிட்டு இதெல்லாம் பண்ணிக்கிட்டு இருக்கீங்க? ஆர் யு கான் மேட்?” – ஆத்திரத்துடன் கத்தி கொண்டிருந்த ஷோபாவின் கோபமும் பதட்டமும் அவரை சற்றும் பாதிக்கவில்லை. மனைவிக்கு செவி சாய்க்கும் எண்ணம் கூட இல்லாதவராக, ஒரு வெள்ளை தாளில் அச்சிடப்பட்ட பெயர்பட்டியலை தீவிரமாக ஆராய்ந்து சில பெயர்களை டிக் மார்க் செய்து கொண்டிருந்தார் பகவான்.

கணவனிடமிருந்து அந்த பேப்பரை பிடுங்கி தூரப்போட்ட ஷோபா கடும் கோபத்துடன் அவரை முறைத்தாள்.

“கொஞ்சம் தவறியிருந்தாலும் நம்ம பொண்ணு இன்னேரம் இல்லாம போயிருப்பா. புரியுதா இல்லையா உங்களுக்கு?” – கத்தினாள்.

ஆக்ரோஷத்துடன் இருக்கையிலிருந்து எழுந்த பகவான், மனைவியை ஓங்கி அறைந்தார். பொறி கலங்கிப்போய் தரையில் விழுந்தாள் ஷோபா. தீயாக தகிக்கும் முகத்துடன் அவளை முறைத்துப்பார்த்தவர், “யாருடி பைத்தியம்? யாரு முட்டாள்?” என்று கர்ஜித்தார்.

அடிப்படையில் அவர் ஒரு தேர்ந்த சிப்பாய். தலைவனுக்காக உயிரை கொடுக்க தயங்காதவர். கோர்த்தாவுக்காக தன் வாழ்க்கையை அர்ப்பணித்தவர். அவருடைய பாதுகாப்பில் இருக்கும் போது ஜெகன் நாயக் கொல்லப்பட்டுவிட்டது அவருக்கு பெரிய அடி. மனிதன் வெறிபிடித்த மிருகம் போல் மூர்க்கமாகிவிட்டார்.

அவரைப் பொறுத்தவரை இனி இழப்பதற்கு எதுவும் இல்லை. பொத்திப்பொத்தி பாதுகாத்து வந்த சொத்து – அவர் தலைமையின் வாரிசு, ஜெகன் நாயக் இன்று இல்லாமல் போய்விட்டான். அவனை அழித்தவன் அர்ஜுன் ஹோத்ரா.

அவர் உயிர் இருக்கும் போதே அவனை அழித்து பழிதீர்த்துவிட வேண்டும். குறுக்கே மகள் வந்தால் என்ன? மனைவி வந்தால் என்ன? எதைப்பற்றியும், யாரைப்பற்றியும் அவருக்கு அக்கறை இல்லை. மதம் பிடித்த யானை போல் உக்கிரமாக மனைவியை முறைத்தார்.

“நம்மளோட ஆணிவேரையே பிடுங்கி எறிஞ்சுட்டான். பழிவாங்க போன வெல் ட்ரைன்ட் ரிசோர்சஸ் ஆறு பேரு அவன் மேல சின்ன கீறல் கூட போட முடியாம பிணமா கிடக்குறாங்க. அந்த பிணத்தைக் கூட நம்மளால க்ளைம் பண்ண முடியல. வெட்கமா இல்ல? உன் உடம்புல கோர்த்தா ரெத்தம் ஓடுதா இல்ல கழிவு தண்ணி ஓடுதா?” – எரிமலையாக வெடித்தார்.

ஷோபா அஞ்சவில்லை. நிதானமாக எழுந்து அவரை நேருக்கு நேர் பார்த்தாள். “மிருதுளா உங்க பொண்ணு. அவ உடம்புல உங்க ரெத்தம் ஓடுது”

“அப்படின்னா அவனை பழிவாங்க என் பொண்ணு ரெத்தம் சிந்தட்டும். அதுல எனக்கு பெருமைதான்” – ஷோபா கண்களை இறுக்கமாக மூடிக் கொண்டாள். அவர் சொன்ன வார்த்தை சகித்துக்கொள்ள போராடியது அவள் தாய் மனம்.

“என்ன வேணுன்னாலும் செய்யுங்க. யாரை வேணுன்னாலும் கொல்லுங்க. ஆனா என் பொண்ணுக்கு மட்டும் எதுவும் ஆகக் கூடாது”

“கடவுள்கிட்ட வேண்டிக்க” – தன்னுடைய குறிக்கோள் அர்ஜுனை அழிப்பதுதான். மிருதுளாவை பாதுகாப்பது அல்ல என்பதை அவர் திட்டவட்டமாக கூறிவிட, ஷோபா அதிர்ந்து போனாள்.

********************

அசல் வீரனை பிரேக்கிங் பாயிண்டிற்கு கொண்டு செல்வது மிக கடினம். ஆனால் ஒருமுறை அவனுடைய பிடிவாதத்தையும் நம்பிக்கையையும் உடைத்துவிட்டால், பிறகு அவனை பேச வைப்பது மிகவும் சுலபமானது. சுஜித்தும் பேசினான்.

சுஜித்துக்கும் சுமனுக்குமான உறவு பிளவுபட்டு ஓரிரு மாதங்கள் ஆகிவிட்டது. அந்த பிரிவை பெரும் கொடுமையாக உணர்ந்த சுமன் அவனை சமாதானம் செய்ய பலவழிகளில் முயன்றாள். அவனுடைய பிடிவாதத்தை வெல்ல முடியவில்லை. அப்போதுதான் அவள் தனக்குல் நிகழ்ந்துக் கொண்டிருக்கும் இன்னொரு மாற்றத்தை உணர்ந்தாள். அது சாதாரண விஷயம் அல்ல. அவளுக்குள் ஒரு உயிர் வளர்ந்து கொண்டிருந்தது. இது எப்படி இத்தனை நாட்களாக அவள் கருத்தில் பதியாமல் போனது! – மிகப்பெரிய ஆச்சரியம் தான். ஆனால் அவளிருந்த அழுத்தமான மனநிலையை எண்ணிப்பார்த்தால் இந்த விஷயத்தை அவள் கவனிக்க தவறியதிலும் ஆச்சரியம் இல்லை.

தனக்கும் சுஜித்துக்கும் இடையே பலமான பாலம் ஒன்று உருவாகிவிட்ட உற்சாகத்துடன்தான் அன்று அவனை பார்க்க சென்றாள் சுமன். அவனை சமாதானம் செய்ய முயன்றாள். ஆனால் அவன் எதையும் காது கொடுத்து கேட்கவில்லை. அவளை வெட்டிவிடுவதிலேயே குறியாக இருந்தான்.

அவன் அப்படியொரு மனநிலையில் இருக்கும் போது அவனிடம் தன் நிலையை வெளிப்படுத்த அவளால் முடியவில்லை. எதுவும் பேசாமல் திரும்பிவிட்டாள். ஆனால் அவன் உணர்ந்தான். அவள் சொல்லவில்லை என்றாலும் தன் உயிர் அவளுக்குள் உருவாகியிருப்பதை அவன் உள்ளுணர்வு அவனுக்கு சுட்டிக்காட்டியது.

அவள் ஏன் வாய்விட்டு எதையும் சொல்லவில்லை. அவள் சொல்லாமல் அவன் எப்படி கேட்பான்! – விலகிச் செல்பவளை தடுக்க முடியாமல் செயலற்று நின்றான் சுஜித்.

சுமன் அங்கிருந்து வெளியேறிய சற்று நேரத்திலேயே சுஜித்தின் அலைபேசிக்கு ஒரு அழைப்பு வந்தது. சுமன் கடத்தப்பட்டுவிட்ட செய்தி கிடைத்தது. அதற்கு மேல் அவன் தன் கட்டுப்பாட்டில் இல்லை. பகவான் ஆட்டுவித்த பொம்மையாக அவர் சொன்னதையெல்லாம் செய்துவிட்டு சுமனை மீட்டுக்கொண்டு வந்தான்.

இருந்தும் என்ன பயன்? இப்போது அவனோடு சேர்ந்து அவளுமல்லவா அர்ஜுனிடம் மாட்டியிருக்கிறாள். நடந்ததையெல்லாம் சொல்லி சுமனை மட்டும் விட்டுவிடுமாறு கெஞ்சினான் சுஜித்.

அர்ஜுனின் இறுகிய முகம் அவன் மனம் சுஜித்தின் சமாதான வார்த்தைகளை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை என்பதை காட்டியது. ஆனாலும் அவன் வார்த்தைகளில் இருக்கும் உண்மைத் தன்மையை உறுதிப்படுத்திக்கொள்ள நினைத்து பேஸ்மென்ட்டிலிருந்து வெளியே வந்து பின்புல விசாரணைக்கு ஏற்பாடு செய்தான்.

பொழுது விடிந்துவிட்டது. அர்ஜுன் தன் அலுவலக அறையில் கண்களை மூடி சேரில் தளர்ந்து அமர்ந்திருந்தான். ‘கொல்லப்படுவதற்கு முன் கொன்றுவிடு… கொல்லப்படுவதற்கு முன் கொன்றுவிடு…’ என்கிற வார்த்தைகள் அவன் தலைக்குள் ரீங்காரமிட்டுக் கொண்டிருக்க, ‘நம்மளோட உறவை எப்படியாவது காப்பாத்துங்க அர்ஜுன்’ என்கிற மிருதுளாவின் மென்மையான குரலும் அவன் சிந்தனையில் குறுக்கிட்டு அவனுடைய அமைதியை குலைத்தது. நீண்ட பெருமூச்சுடன் தலையை அழுந்த கோதியபடி நிமிர்ந்து அமர்ந்தான். கதவை தட்டிவிட்டு உள்ளே நுழைந்தான் மாலிக்.

“முக்கியமான விஷயமா?” – சுருக்கமாக கேட்டான்.

சுஜித், அர்ஜுனுக்கு நண்பன். நண்பனை சித்திரவதை செய்வது எந்த விதத்திலும் அவனுக்கு மகிழ்ச்சியை கொடுக்காது. மகிழ்ச்சியென்ன… இதெல்லாம் பெரிய சவால். இப்படிப்பட்ட சவால்களை அர்ஜுனைப் போன்ற ஆட்கள் தினம் தினம் சந்தித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். உறவுகளையும் நண்பர்களையும் கடுமையாக தண்டிப்பதும் கொலை செய்வதும் சாதாரண மனிதர்களுக்கு கற்பனை கூட செய்துபார்க்க முடியாத காரியம். அதை உண்மையில் நடத்திக் கொண்டிருப்பவர்களின் மனநிலை எப்படி இருக்கும்?

இதையெல்லாம் நன்றாகவே அறிந்திருந்த மாலிக் அர்ஜுன் பேஸ்மென்ட்டிலிருந்து வந்த பிறகு வெகு நேரம் அவனுக்கு தனிமையை கொடுத்துவிட்டு ஒதுங்கியிருந்தான். மற்ற நாட்களாக இருந்திருந்தால் அவனாக கூப்பிடும் வரை அவனை தொந்தரவு செய்திருக்க மாட்டான். ஆனால் இன்று அப்படி இருக்க முடியவில்லை. சுமனின் நிலைமை அவனை கவலைகொள்ளச் செய்தது. தவிர்க்க முடியாமல் அர்ஜுனுக்கு எதிரில் வந்து நின்றான்.

“ஐம் வெய்ட்டிங் மாலிக். எனிதிங் இம்பார்ட்டண்ட்?” – மீண்டும் கேட்டான் அர்ஜுன்.

தொண்டையை செருமி சூழ்நிலைக்கு தன்னை சற்று தயார்படுத்திக் கொண்டு, “சுமன், ஷி இஸ் வெரி வீக்” என்று இழுத்தான்.

“சோ?” – கண்கள் இடுங்க கேட்டான் அர்ஜுன்.

“அவ மேல தப்பு எதுவும் இல்ல அர்ஜுன்”

“ஐ நோ தட்” – கோபத்துடன் கூறினான்.

மாலிக் சற்றுநேரம் எதுவும் பேசவில்லை. பிறகு தயக்கத்துடன், “கர்பமா இருக்கா அர்ஜுன்” என்றவனின் குரல் கரகரத்தது.

சுமன் மீது தனக்கு இருக்கும் விருப்பத்தை அவன் அவளிடம் வெளிப்படுத்திய போது அவள் சுஜித்தின் மீது தனக்கு இருக்கும் காதலை கூறி அவனை நிராகரித்தாள். ஆனாலும் அவள் மீது அவனுக்கு இருக்கும் ஒருவித ஆழ்ந்த அன்பு இன்றுவரை சிறிதும் குறையவில்லை. அதை சுஜித்தும் அறிவான்.

பல சமயங்களில் சுஜித் இதை மனதில் வைத்துக் கொண்டு வேறு காரணத்தைக் காட்டி மாலிக்குடன் சண்டை கூட போட்டிருக்கிறான்.

கடைசியாக அவன் கேஜ் ஃபைட்டில் தோற்ற போது கூட மாலிக்கிடம் தோற்று போனதுதான் அவனுக்கு மிகப்பெரும் அடியாக இருந்தது. அதை ஏற்றுக்கொள்ள முடியாமல்தான் சுமனிடம் வெறுப்பை உமிழ்ந்தான். அனைத்தையும் அறிந்திருந்த அர்ஜுன் சற்று நேரம் மெளனமாக அமர்ந்திருந்தான். பிறகு “டேக் ஹேர் அவுட்” என்றான். மாலிக்கின் முகத்தில் நிம்மதி மீண்டது.