bhagyasivakumar
New member
- Messages
- 5
- Reaction score
- 0
- Points
- 1
நெருங்கி வந்ததோ நெஞ்சம்.
1
நிலவின் வெளிச்சம் மெல்ல இருளை விலக்கிக்கொண்டிருந்த வேளை அது. அனைவரும் ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருந்தனர் ஆனால் நம் தீப்திக்கு ஏனோ உறக்கம் வரவில்லை. நகத்தை கடித்து துப்பிக்கொண்டே தன் மெத்தையில் அமர்ந்தபடி ஜன்னல் வழியாக பார்த்துக்கொண்டு இருந்தாள்.அவள் பார்வைக்கு எதிரே தென்படுவது வேறெதுவும் இல்லை நம் கதிர் வீடு தான்.
எப்போதும் இரவு ஒன்பது மணியளவில் வெளியே சற்று நேரம் பால்கனியில் நிற்பது கதிரின் வழக்கம். அன்று ஏனோ சீக்கிரமே படுக்கைக்கு சென்றான். மெத்தையில் சாய்ந்தனே தவிர உறக்கம் வர மறுத்தது. தன் மொபைலை ஸ்க்ரோல் செய்தபடி படுத்திருந்தான். திடிரென மெஸேஜ் பாப் அப் ஆனது. அது பபுள் பாப் அப் நோட்டிபிகேஷன்.
“கதிர் கண்டிப்பா நீ போயே ஆகனுமா” என்றிருந்தது.
“ஆமா கண்டிப்பா போய் தான் ஆகனும். பிஸியோதெரபி முடிச்சு நான் அட்டண்ட் பண்ற முதல் ட்ரெயினிங் இது. அதுவும் சென்னைல இருக்கிற மிகப்பெரிய மல்டி ஸ்பெஷாலிட்டி ஹாஸ்பிடல்ல தர ட்ரெயினிங் ஸோ வேற வழி இல்ல தீப்தி நான் போயே ஆகனும்” என்று ரிப்ளை செய்தான்.
உடனே ரிப்ளை பார்த்ததும் கால் செய்தாள் நம் தீப்தி.
“ஹலோ ,நீ சொல்றது வாஸ்தவம் தான் ஆனால் என்னை விட்டு நீ பிரிஞ்சி போறது இதான் முதல் தடவை அதுவும் பத்து நாள். எனக்கு எப்படி சொல்றதுன்னு தெரியலை ,பட் நான் உன்னை ரொம்ப மிஸ் பண்ணுவேன்” என்றாள் கண் கலங்கியபடி.
“அடியேய் என்னமோ என்னை கட்டிக்க போறவ மாதிரி சொல்ற. நான் ஜஸ்ட் டென் டேஸ்ல வரப்போறேன் இங்க. உனக்கு இந்த கொய்ம்பத்தூர்ல என்னை விட்டு வேற ஃப்ரெண்ட்ஸ் இல்லாத மாதிரி சொல்ற ஹாஹா” என்று சிரித்தான் கதிர்.
“உனக்கு எல்லாமே சிரிப்பா தான் இருக்கும். இதுவே நான் எங்கயாவது இரண்டு நாள் வெளிய போனால் எப்போ வருவ எப்போ வருவேன்னு கேட்டு கேட்டு நச்சரிப்ப இப்போ என்னடா னா இப்படி சொல்ற” என்றாள் தீப்தி இந்த முறை சற்று தோய்ந்த குரலில்.
“சரி எனக்கு தூக்கம் வருது தீப்தி அப்றம் பேசலாம்” என்று போனை வைத்தவன், கண்கலங்கியபடி இருந்தான், உண்மையில் அவனுக்கும் வருத்தம் தான். இது அந்த நட்பின் முதல் நீண்ட பிரிவு. இவ்வளவு நேரம் அவர்கள் இருவரும் காதலர்கள் என்று தானே நினைத்திருப்பீர்கள் உண்மையில் இல்லை,இருவரும் நல்ல நட்புடையவர்கள். ஒளிவு மறைவு எதுவும் இருக்காது இவர்களிடம், இவர்கள் நட்புக்கென்றே தனி அடையாளம் உண்டு. இதுவரை விளையாட்டாக கூட கதிர் அவளை தொட்டு பேசியதில்லை, அதே சமயம் இவர்கள் இருவரும் காதலிக்கிறார்களோ என்று நினைக்கும் அளவு நெருங்கிய சிநேகிதம் இவர்களுக்குள் இடையே உண்டு.
மறுநாள் காலை பொழுது துவங்கியது. கதிர் தன் குளியலை முடித்து தயாரிகிக் கொண்டிருந்தான் .
“அண்ணே அம்மா கூப்டாங்க சாமி கும்பிட “ என்று அவ்வீட்டின் கடைக்குட்டி கீர்த்தி வந்து அழைத்தாள்.
“இதோ வரேன்” என்று ஷர்ட் பட்டனை மாட்டியபடி அறையிலிருந்து வந்தான். சாமிக்கு தீபாராதனை காட்டிக்கொண்டு இருந்த மீனாட்சி அவனை கண்டதும்.
“வா கதிர் இந்தா கண்ல ஒத்திக்க” என்று ஆர்த்தி தட்டை நீட்டியதும் கண்களில் ஒத்தியவன்.
“மா ஆசிர்வாதம் பண்ணுங்க” என்று காலில் விழுந்தான்.
“அண்ணே நீ கால்ல விழுறதை பார்த்தா ட்ரெயினிங் போற மாதிரி தெரியவில்லை ஏதோ கல்யாணம் பண்ண போறவன் மாதிரி தெரியுது” என்று கீர்த்தி சொன்னதும் மீனாட்சி சிரித்தாள்.
“கீர்த்தி கவலையே படாதே உன்னை விரட்டி விட்டு அப்றம் தான் நான் கல்யாணம் பண்ண போறேன் ஸோ இப்போதைக்கு எனக்கு கல்யாணம் பண்ற ஐடியா இல்லை” என்றதும் மீனாட்சி குறுக்கிட்டு.
“அதெல்லாம் இல்லை முதல்ல என் ஆசை மகனுக்கு ஒரு நல்ல பொண்ணு தேடி கல்யாணம் பண்ணிட்டு தான் கீர்த்திக்கு பண்ணுவேன்” என்றதும்.
“கரெக்ட் மா இதான் சரியான ஐடியா” இந்த முறை கீர்த்தி சிரித்தாள்.
“ஹலோ ஐடியா மணி முதல்ல நீங்க செமஸ்டர் பாஸ் பண்ற வழியை பாருங்க” என்று கதிர் கூறிவிட்டு தன் பையை எடுத்து தோளில் மாட்டினான்.
“மா அப்பா வந்ததும் சொல்லிடுங்க” என்று சொல்லிவிட்டு ஏற்கனவே புக் செய்த ஆட்டோவிற்கு காத்திருந்தான். ஆனால் இன்னும் ஆட்டோ வரவில்லை .
‘ரொம்ப நேரம் ஆயிடுச்சு இன்னும் ஆட்டோ காணுமே ‘ என்று நினைத்து கொண்டே நின்றவன் எதிரில் தன் தோழி தீப்தி ஸ்கூட்டியுடன் நிற்பதை கவனித்தான்.
‘ஒரு வேளை நம்மளை கூட்டிட்டு போக தான் நிற்கிறாளோ. ம்ம் கேட்கலாமா வேணாமா? ‘ என்று யோசித்தான். அதற்குள் அவளே நெருங்கினாள்.
“வண்டியை வச்சிட்டு நிக்கிறதை பார்த்தா தெரியலையா கதிர். உன்னை ட்ராப் பண்ண தான் நிக்கிறேன்” என்று தீப்தி முகத்தை வாட்டமாக வைத்துக்கொண்டு கூறினாள் அவள் வாட்டத்திற்கு காரணம் தெரிந்தாலும் இவன் அதை எதுவும் காட்டிக்க விரும்பவில்லை.
“இல்லை தீப்தி ஒருவேளை நீ வேற எங்கயோ போறன்னு நினைச்சேன்”என்றான்.
“இல்லை இல்லை அதெல்லாம் இல்லை சரி ஏறு போலாம்” என்று அவனை ஏற்றிக்கொண்டு பீலமேடு ஏரியாவை கடந்தாள் ரயில் நிலையம் சற்று தூரத்தில் தான் உள்ளது. வண்டியை வேகமாக செலுத்தினாள்.
“வெளியே விட்டு போயிடு தீப்தி எதுக்கு ஃப்ளாட் பாரம் டிக்கெட் எல்லாம் எடுத்து வேஸ்ட் பண்ணனும் அதனால ….” என்று ஆரம்பித்தான்.
“நீ கொஞ்சம் வாயை மூடுறீயா “
“ஐயோ நான் எதுவும் சொல்லலை சாமி” என்று வாயை திறக்காமல் அமைதியாக இருந்தான். ரயில் நிலையம் வந்ததும் வண்டியை பார்க் செய்து விட்டு தனக்கு ஃப்ளாட் பாரம் டிக்கெட் வாங்கிக்கொண்டு உள்ளே அவனுடன் வந்தாள்.
“தீப்தி….சாரி டி இனி இப்படி உன்னை விட்டு எங்கேயும் போக மாட்டேன் “ என்றான்.
“சாரி எல்லாம் எதுக்கு கேக்குற இவ்ளோ நாள் தெரியலை இரண்டு பேரும் படிப்பு அது இதுன்னு உள்ளூர்ல இருந்துட்டோம் இப்போ வேலை அது இதுன்னு வரப்ப பிரிவு தானா நெருங்குது என்ன டா செய்றது விடு பரவாயில்லை. “ என்றாள் தீப்தி.
“ஆமா தீப்தி ஆனால்….சரி எதுவும் சொல்ல விரும்பலை விடு “ என்றான். இவர்கள் இருவரும் பேசிக்கொண்டே இருக்கும்போது சென்னை செல்லும் வெஸ்ட் கோஸ்ட் எக்ஸ்பிரஸ் வந்தது.
“பத்ரம் டி தீப்தி, நான் ட்ரெயின் ஏறிடுறேன் நீ கிளம்பு. இன்னும் கொஞ்சம் நேரத்துல ட்ரெயின் கிளம்பிடும் “ என்றான்.
“கிளம்பட்டும் டா நான் வெயிட் பண்றேன்”
“வேணாம் நீ போ…”
“இல்லை இங்க தான் இருப்பேன்”
“ப்ளீஸ் தீப்தி”
“அழுகையா வருது டா போடா “ என்று திரும்பி நின்றாள் தீப்தி.
அவனுக்கும் சொல்ல வார்த்தை இல்லை ரயிலில் ஏறினான். தன் இருக்கையில் அமர்ந்தபடி அவளை பார்த்தான் அவள் திரும்பவே இல்லை. ரயிலும் கிளம்பியது.
தொடரும்.
2
அவனை வழியனுப்பி விட்டு வீட்டுக்கு வந்தாள் தீப்தி . என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் ஹாலில் மாட்டி இருக்கும் ஊஞ்சலில் வந்து அமர்ந்தாள்.
“காபி குடிக்கிறியா டி “ என்றார் தாய் அகிலா.
“வேணாம் விடு” என்று வெறுப்பாய் கூறியதும் அவள் வெறுப்புக்கான காரணம் புரிந்து கொண்ட அகிலா.
“அடியேய் அவன் பொழப்புக்கு அவன் போயிருக்கான் இதுல என்ன டி உனக்கு கவலை. இங்க பாரு நீ இன்னொரு வீட்டுக்கு போக வேண்டியவ. இப்படி ப்ரண்டு ப்ரண்டுன்னு நினைச்சிட்டு இருந்த எதுவும் சரி வராது பார்த்துக்க “ என்று அகிலா கடிந்து கொண்டார்.
“மா…உனக்கு இந்த ஃபீலிங் எல்லாம் புரியாது போ மா” என்று முறைத்தாள் தீப்தி.
“எனக்கென்ன நீ இப்படியே இரு நான் போய் சமைக்கிற வேலையை பாக்குறேன்” என்று சென்று விட்டார் அகிலா..
அதற்குள் கால் செய்து விட்டான் கதிர்.
“ஏய் வாலு வீட்டுக்கு போய்ட்டியா. நான் பத்து நாள்ல வந்துருவேன் ஓகேவா ஒழுங்கா ஃபீல் பண்ணாம இரு ஓகேவா. ஏற்கனவே நீயும் நானும் லவ் பண்றோம்னு நம்மள சுத்தி நிறைய பேரு பேசிட்டு இருக்காங்க. இதுல நீ வேற இப்படி நடந்துக்காத ஒழுங்கா நார்மலா இரு” என்று கதிர் சொன்னதும் சிரிய புன்னகையை உதிர்த்தவள்.
“சரி சரி பார்த்து நடந்துக்குறேன். நீ பத்ரமா போய்ட்டு வா. வரும்போது எனக்கு எதாவது வாங்கிட்டு வா” என்றாள் தீப்தி.
“இதெல்லாம் நீ சொல்லவே வேணாம். அப்றம் ட்ரெயின்ல என் பக்கத்துல ஒரு குட்டி பாப்பா இருக்கு எவ்ளோ க்யூட் தெரியுமா வீடியோ கால் வரியா காட்டுறேன்” என்றான் கதிர்.
ம்ம் வரேன் என்று அவனுடன் வீடியோ கால் செய்தாள். அந்த குட்டி பாப்பா சுட்டித் தனம் அவளை வெகுவாய் கவர்ந்தது. உம்முன்னு இருந்த அவளுடைய முகம் தெளிவு ஆனது.
வீடியோ காலில் நேரத்தை கடத்தியவள் மணி 11 ஆனதை உணர்ந்தாள். ஐயோ இப்போ கீர்த்தி வேற கூப்டாளே என்று உணர்ந்து. கதிரின் தங்கை கீர்த்தியை பார்க்க அவர்கள் வீட்டிற்குள் நுழைந்தாள்.
“வா மா தீப்தி “ என்று மீனாட்சி அழைத்ததும் உள்ளே வந்தாள். அதற்குள் கீர்த்தி “வா வா தீப்தி என் ரூம்க்கு வா என்று அழைத்தாள்.
“தீப்தி…நீ தான் என் பர்ஸ்ட் க்ளைண்ட் ஸோ பேஷியல் எப்படி இருக்கப்போதுன்னு நீ தான் சொல்லனும். கண்டிப்பா நல்லா தான் பண்ணுவேன் இருந்தாலும் பயமா இருக்கு “ என்றாள் கீர்த்தி.
“ஹாஹா….ஏய் என் முகத்தை அழகாக்குறேன்னு எதையாவது பண்ணிடாத டி…” என்று புன்னகையித்தாள் நம் தீப்தி.
“அவ்ளோ பயம் எல்லாம் வேணாம் தைரியமா உக்காரு “ என்று அமரவைத்துவிட்டு தன் வேலையை துவங்கினாள். முகத்தில் க்ரீம் அப்ளை செய்து தேய்க்க ஆரம்பித்தாள் கீர்த்தி. அவள் கை பட்டதும் இருந்த கொஞ்ச நஞ்ச டென்ஷனும் போனது.
“செம்ம பேஷியல் டி கீர்த்தி. எனக்கு அவ்ளோ ரிலாக்ஸாக இருக்கு. ஆமா இந்த இன்ட்ரஸ்ட் நீ ஏன் படிப்புல காட்ட மாட்ற “ - தீப்தி.
“நீ மட்டும் படிச்சு கலெக்டராவா ஆயிட்ட அட போ தீப்தி. எனக்கு இதுல தான் ஆர்வம் அதிகமா இருக்கு “ - கீர்த்தி.
“சரி சரி உன் அப்பா கிட்ட சொல்லி ஒரு பார்லர் ஓபன் பண்ணி தர சொல்லு “ என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினாள் தீப்தி.
கதிர் கீர்த்திக்கு இடையே ஒரு குழந்தை மீனாட்சிக்கு பிறந்து இறந்து போனது. அந்த வருத்தம் இன்று வரை மீனாட்சிக்கு ஆராத வடுவாய் தான் இருக்கிறது. கதிர் கல்யாணம் மீனாட்சிக்கு ஒரு மாற்றம் கொண்டு வரும் என நம்புகிறார் மீனாட்சி. கீர்த்தியின் திருமணம் தள்ளிப் போட நினைப்பதற்கு ஒரு காரணமும் இருக்கிறது. என்றிருந்தாலும் பெண் பிள்ளை இன்னொரு வீட்டுக்கு போய் தான் ஆகனும் எனவே கொஞ்ச நாள் நம்முடன் சந்தோஷமாக இருக்கட்டும் என்று எண்ணம் தான். கதிருக்கு ஒரு பிஸியோதெரபி க்ளீனிக் வைத்து கொடுத்து விட்டு வாழ்க்கை செட்டில் பண்ணிவிட வேண்டும் எனவும் நினைக்கிறார் தாய் மீனாட்சி..
மீனாட்சியின் கணவர் வேலை விஷயமாக வெளியூர் சென்றுள்ளார். ஒரு ப்ரைவேட் கம்பெனி மேனஜர். அவருடைய சம்பளம் இவ்வளவு நாள் போதுமானதாக இருந்தது. இனி கதிர் சம்பாதிக்க ஆரம்பித்தால் தான் பிறகு வரும் பெரிய பெரிய செலவுகள் ஈடுசெய்ய முடியும். ஆனால் சொத்து பத்து சொல்லிக்கும் அளவுக்கு உள்ளது.
போன வருடம் கூட மீனாட்சியின் தாய் வீட்டிலிருந்து அவளுடைய பங்கும் வந்தது. அதை அப்படியே பத்து பவுன் செயின் செய்து வைத்துள்ளார் மீனாட்சி.
“இனி இது தான் நம்ம குடும்ப நகை. எனக்கு வரப்போற மருமகளுக்கு இதுல தான் தாலி சரடு பண்ணி போட போறேன் “ என்று பெருமையாக கூறுவார் மீனாட்சி..
“அது எப்படி? எனக்கு இல்லையா இந்த நகை” என்று கீர்த்தி கிண்டலாக கேட்பதும் உண்டு.
“உனக்கு உன் மாமியார் போடுவாங்க போடி” என்று மீனாட்சியும் கிண்டலாக பதிலளிப்பார். பார்ப்பதற்கு மிக அழகாக இருக்கும் கதிர் குடும்பம். ஆனால் அங்கு தீப்தி ஒரே மகள். அகிலாவும் தந்தை ஞானமும் தீப்தியும் தவிர வேறு யாருமில்லை. ஞானம் ஒரு உம்முனா மூஞ்சி,அகிலா எந்நேரமும் அட்வைஸ் மழை பொழியும் கேரெக்டர். அதனால் தான் அவளுக்கு கதிர் வீட்டு மேல் மரியாதையும் அன்பும் தீப்திக்கு அதிகமாக இருந்தது.
அதுவும் சின்ன வயதிலிருந்தே இருவரும் பக்கத்து பக்கத்து வீடு பாடத்தில் டவுட் கேட்பதாக இருக்கட்டும் விளையாடுவதாக இருக்கட்டும் இரண்டிலும் கதிர் மட்டும் தீப்தி ஒன்றாக இருந்தனர். ம்ம் இவர்களுக்குள் இடையே அந்த அழகான நட்பு உரு
வாக அந்த ஒரு விஷயம் காரணமாக இருந்தது.
தொடரும்
1
நிலவின் வெளிச்சம் மெல்ல இருளை விலக்கிக்கொண்டிருந்த வேளை அது. அனைவரும் ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருந்தனர் ஆனால் நம் தீப்திக்கு ஏனோ உறக்கம் வரவில்லை. நகத்தை கடித்து துப்பிக்கொண்டே தன் மெத்தையில் அமர்ந்தபடி ஜன்னல் வழியாக பார்த்துக்கொண்டு இருந்தாள்.அவள் பார்வைக்கு எதிரே தென்படுவது வேறெதுவும் இல்லை நம் கதிர் வீடு தான்.
எப்போதும் இரவு ஒன்பது மணியளவில் வெளியே சற்று நேரம் பால்கனியில் நிற்பது கதிரின் வழக்கம். அன்று ஏனோ சீக்கிரமே படுக்கைக்கு சென்றான். மெத்தையில் சாய்ந்தனே தவிர உறக்கம் வர மறுத்தது. தன் மொபைலை ஸ்க்ரோல் செய்தபடி படுத்திருந்தான். திடிரென மெஸேஜ் பாப் அப் ஆனது. அது பபுள் பாப் அப் நோட்டிபிகேஷன்.
“கதிர் கண்டிப்பா நீ போயே ஆகனுமா” என்றிருந்தது.
“ஆமா கண்டிப்பா போய் தான் ஆகனும். பிஸியோதெரபி முடிச்சு நான் அட்டண்ட் பண்ற முதல் ட்ரெயினிங் இது. அதுவும் சென்னைல இருக்கிற மிகப்பெரிய மல்டி ஸ்பெஷாலிட்டி ஹாஸ்பிடல்ல தர ட்ரெயினிங் ஸோ வேற வழி இல்ல தீப்தி நான் போயே ஆகனும்” என்று ரிப்ளை செய்தான்.
உடனே ரிப்ளை பார்த்ததும் கால் செய்தாள் நம் தீப்தி.
“ஹலோ ,நீ சொல்றது வாஸ்தவம் தான் ஆனால் என்னை விட்டு நீ பிரிஞ்சி போறது இதான் முதல் தடவை அதுவும் பத்து நாள். எனக்கு எப்படி சொல்றதுன்னு தெரியலை ,பட் நான் உன்னை ரொம்ப மிஸ் பண்ணுவேன்” என்றாள் கண் கலங்கியபடி.
“அடியேய் என்னமோ என்னை கட்டிக்க போறவ மாதிரி சொல்ற. நான் ஜஸ்ட் டென் டேஸ்ல வரப்போறேன் இங்க. உனக்கு இந்த கொய்ம்பத்தூர்ல என்னை விட்டு வேற ஃப்ரெண்ட்ஸ் இல்லாத மாதிரி சொல்ற ஹாஹா” என்று சிரித்தான் கதிர்.
“உனக்கு எல்லாமே சிரிப்பா தான் இருக்கும். இதுவே நான் எங்கயாவது இரண்டு நாள் வெளிய போனால் எப்போ வருவ எப்போ வருவேன்னு கேட்டு கேட்டு நச்சரிப்ப இப்போ என்னடா னா இப்படி சொல்ற” என்றாள் தீப்தி இந்த முறை சற்று தோய்ந்த குரலில்.
“சரி எனக்கு தூக்கம் வருது தீப்தி அப்றம் பேசலாம்” என்று போனை வைத்தவன், கண்கலங்கியபடி இருந்தான், உண்மையில் அவனுக்கும் வருத்தம் தான். இது அந்த நட்பின் முதல் நீண்ட பிரிவு. இவ்வளவு நேரம் அவர்கள் இருவரும் காதலர்கள் என்று தானே நினைத்திருப்பீர்கள் உண்மையில் இல்லை,இருவரும் நல்ல நட்புடையவர்கள். ஒளிவு மறைவு எதுவும் இருக்காது இவர்களிடம், இவர்கள் நட்புக்கென்றே தனி அடையாளம் உண்டு. இதுவரை விளையாட்டாக கூட கதிர் அவளை தொட்டு பேசியதில்லை, அதே சமயம் இவர்கள் இருவரும் காதலிக்கிறார்களோ என்று நினைக்கும் அளவு நெருங்கிய சிநேகிதம் இவர்களுக்குள் இடையே உண்டு.
மறுநாள் காலை பொழுது துவங்கியது. கதிர் தன் குளியலை முடித்து தயாரிகிக் கொண்டிருந்தான் .
“அண்ணே அம்மா கூப்டாங்க சாமி கும்பிட “ என்று அவ்வீட்டின் கடைக்குட்டி கீர்த்தி வந்து அழைத்தாள்.
“இதோ வரேன்” என்று ஷர்ட் பட்டனை மாட்டியபடி அறையிலிருந்து வந்தான். சாமிக்கு தீபாராதனை காட்டிக்கொண்டு இருந்த மீனாட்சி அவனை கண்டதும்.
“வா கதிர் இந்தா கண்ல ஒத்திக்க” என்று ஆர்த்தி தட்டை நீட்டியதும் கண்களில் ஒத்தியவன்.
“மா ஆசிர்வாதம் பண்ணுங்க” என்று காலில் விழுந்தான்.
“அண்ணே நீ கால்ல விழுறதை பார்த்தா ட்ரெயினிங் போற மாதிரி தெரியவில்லை ஏதோ கல்யாணம் பண்ண போறவன் மாதிரி தெரியுது” என்று கீர்த்தி சொன்னதும் மீனாட்சி சிரித்தாள்.
“கீர்த்தி கவலையே படாதே உன்னை விரட்டி விட்டு அப்றம் தான் நான் கல்யாணம் பண்ண போறேன் ஸோ இப்போதைக்கு எனக்கு கல்யாணம் பண்ற ஐடியா இல்லை” என்றதும் மீனாட்சி குறுக்கிட்டு.
“அதெல்லாம் இல்லை முதல்ல என் ஆசை மகனுக்கு ஒரு நல்ல பொண்ணு தேடி கல்யாணம் பண்ணிட்டு தான் கீர்த்திக்கு பண்ணுவேன்” என்றதும்.
“கரெக்ட் மா இதான் சரியான ஐடியா” இந்த முறை கீர்த்தி சிரித்தாள்.
“ஹலோ ஐடியா மணி முதல்ல நீங்க செமஸ்டர் பாஸ் பண்ற வழியை பாருங்க” என்று கதிர் கூறிவிட்டு தன் பையை எடுத்து தோளில் மாட்டினான்.
“மா அப்பா வந்ததும் சொல்லிடுங்க” என்று சொல்லிவிட்டு ஏற்கனவே புக் செய்த ஆட்டோவிற்கு காத்திருந்தான். ஆனால் இன்னும் ஆட்டோ வரவில்லை .
‘ரொம்ப நேரம் ஆயிடுச்சு இன்னும் ஆட்டோ காணுமே ‘ என்று நினைத்து கொண்டே நின்றவன் எதிரில் தன் தோழி தீப்தி ஸ்கூட்டியுடன் நிற்பதை கவனித்தான்.
‘ஒரு வேளை நம்மளை கூட்டிட்டு போக தான் நிற்கிறாளோ. ம்ம் கேட்கலாமா வேணாமா? ‘ என்று யோசித்தான். அதற்குள் அவளே நெருங்கினாள்.
“வண்டியை வச்சிட்டு நிக்கிறதை பார்த்தா தெரியலையா கதிர். உன்னை ட்ராப் பண்ண தான் நிக்கிறேன்” என்று தீப்தி முகத்தை வாட்டமாக வைத்துக்கொண்டு கூறினாள் அவள் வாட்டத்திற்கு காரணம் தெரிந்தாலும் இவன் அதை எதுவும் காட்டிக்க விரும்பவில்லை.
“இல்லை தீப்தி ஒருவேளை நீ வேற எங்கயோ போறன்னு நினைச்சேன்”என்றான்.
“இல்லை இல்லை அதெல்லாம் இல்லை சரி ஏறு போலாம்” என்று அவனை ஏற்றிக்கொண்டு பீலமேடு ஏரியாவை கடந்தாள் ரயில் நிலையம் சற்று தூரத்தில் தான் உள்ளது. வண்டியை வேகமாக செலுத்தினாள்.
“வெளியே விட்டு போயிடு தீப்தி எதுக்கு ஃப்ளாட் பாரம் டிக்கெட் எல்லாம் எடுத்து வேஸ்ட் பண்ணனும் அதனால ….” என்று ஆரம்பித்தான்.
“நீ கொஞ்சம் வாயை மூடுறீயா “
“ஐயோ நான் எதுவும் சொல்லலை சாமி” என்று வாயை திறக்காமல் அமைதியாக இருந்தான். ரயில் நிலையம் வந்ததும் வண்டியை பார்க் செய்து விட்டு தனக்கு ஃப்ளாட் பாரம் டிக்கெட் வாங்கிக்கொண்டு உள்ளே அவனுடன் வந்தாள்.
“தீப்தி….சாரி டி இனி இப்படி உன்னை விட்டு எங்கேயும் போக மாட்டேன் “ என்றான்.
“சாரி எல்லாம் எதுக்கு கேக்குற இவ்ளோ நாள் தெரியலை இரண்டு பேரும் படிப்பு அது இதுன்னு உள்ளூர்ல இருந்துட்டோம் இப்போ வேலை அது இதுன்னு வரப்ப பிரிவு தானா நெருங்குது என்ன டா செய்றது விடு பரவாயில்லை. “ என்றாள் தீப்தி.
“ஆமா தீப்தி ஆனால்….சரி எதுவும் சொல்ல விரும்பலை விடு “ என்றான். இவர்கள் இருவரும் பேசிக்கொண்டே இருக்கும்போது சென்னை செல்லும் வெஸ்ட் கோஸ்ட் எக்ஸ்பிரஸ் வந்தது.
“பத்ரம் டி தீப்தி, நான் ட்ரெயின் ஏறிடுறேன் நீ கிளம்பு. இன்னும் கொஞ்சம் நேரத்துல ட்ரெயின் கிளம்பிடும் “ என்றான்.
“கிளம்பட்டும் டா நான் வெயிட் பண்றேன்”
“வேணாம் நீ போ…”
“இல்லை இங்க தான் இருப்பேன்”
“ப்ளீஸ் தீப்தி”
“அழுகையா வருது டா போடா “ என்று திரும்பி நின்றாள் தீப்தி.
அவனுக்கும் சொல்ல வார்த்தை இல்லை ரயிலில் ஏறினான். தன் இருக்கையில் அமர்ந்தபடி அவளை பார்த்தான் அவள் திரும்பவே இல்லை. ரயிலும் கிளம்பியது.
தொடரும்.
2
அவனை வழியனுப்பி விட்டு வீட்டுக்கு வந்தாள் தீப்தி . என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் ஹாலில் மாட்டி இருக்கும் ஊஞ்சலில் வந்து அமர்ந்தாள்.
“காபி குடிக்கிறியா டி “ என்றார் தாய் அகிலா.
“வேணாம் விடு” என்று வெறுப்பாய் கூறியதும் அவள் வெறுப்புக்கான காரணம் புரிந்து கொண்ட அகிலா.
“அடியேய் அவன் பொழப்புக்கு அவன் போயிருக்கான் இதுல என்ன டி உனக்கு கவலை. இங்க பாரு நீ இன்னொரு வீட்டுக்கு போக வேண்டியவ. இப்படி ப்ரண்டு ப்ரண்டுன்னு நினைச்சிட்டு இருந்த எதுவும் சரி வராது பார்த்துக்க “ என்று அகிலா கடிந்து கொண்டார்.
“மா…உனக்கு இந்த ஃபீலிங் எல்லாம் புரியாது போ மா” என்று முறைத்தாள் தீப்தி.
“எனக்கென்ன நீ இப்படியே இரு நான் போய் சமைக்கிற வேலையை பாக்குறேன்” என்று சென்று விட்டார் அகிலா..
அதற்குள் கால் செய்து விட்டான் கதிர்.
“ஏய் வாலு வீட்டுக்கு போய்ட்டியா. நான் பத்து நாள்ல வந்துருவேன் ஓகேவா ஒழுங்கா ஃபீல் பண்ணாம இரு ஓகேவா. ஏற்கனவே நீயும் நானும் லவ் பண்றோம்னு நம்மள சுத்தி நிறைய பேரு பேசிட்டு இருக்காங்க. இதுல நீ வேற இப்படி நடந்துக்காத ஒழுங்கா நார்மலா இரு” என்று கதிர் சொன்னதும் சிரிய புன்னகையை உதிர்த்தவள்.
“சரி சரி பார்த்து நடந்துக்குறேன். நீ பத்ரமா போய்ட்டு வா. வரும்போது எனக்கு எதாவது வாங்கிட்டு வா” என்றாள் தீப்தி.
“இதெல்லாம் நீ சொல்லவே வேணாம். அப்றம் ட்ரெயின்ல என் பக்கத்துல ஒரு குட்டி பாப்பா இருக்கு எவ்ளோ க்யூட் தெரியுமா வீடியோ கால் வரியா காட்டுறேன்” என்றான் கதிர்.
ம்ம் வரேன் என்று அவனுடன் வீடியோ கால் செய்தாள். அந்த குட்டி பாப்பா சுட்டித் தனம் அவளை வெகுவாய் கவர்ந்தது. உம்முன்னு இருந்த அவளுடைய முகம் தெளிவு ஆனது.
வீடியோ காலில் நேரத்தை கடத்தியவள் மணி 11 ஆனதை உணர்ந்தாள். ஐயோ இப்போ கீர்த்தி வேற கூப்டாளே என்று உணர்ந்து. கதிரின் தங்கை கீர்த்தியை பார்க்க அவர்கள் வீட்டிற்குள் நுழைந்தாள்.
“வா மா தீப்தி “ என்று மீனாட்சி அழைத்ததும் உள்ளே வந்தாள். அதற்குள் கீர்த்தி “வா வா தீப்தி என் ரூம்க்கு வா என்று அழைத்தாள்.
“தீப்தி…நீ தான் என் பர்ஸ்ட் க்ளைண்ட் ஸோ பேஷியல் எப்படி இருக்கப்போதுன்னு நீ தான் சொல்லனும். கண்டிப்பா நல்லா தான் பண்ணுவேன் இருந்தாலும் பயமா இருக்கு “ என்றாள் கீர்த்தி.
“ஹாஹா….ஏய் என் முகத்தை அழகாக்குறேன்னு எதையாவது பண்ணிடாத டி…” என்று புன்னகையித்தாள் நம் தீப்தி.
“அவ்ளோ பயம் எல்லாம் வேணாம் தைரியமா உக்காரு “ என்று அமரவைத்துவிட்டு தன் வேலையை துவங்கினாள். முகத்தில் க்ரீம் அப்ளை செய்து தேய்க்க ஆரம்பித்தாள் கீர்த்தி. அவள் கை பட்டதும் இருந்த கொஞ்ச நஞ்ச டென்ஷனும் போனது.
“செம்ம பேஷியல் டி கீர்த்தி. எனக்கு அவ்ளோ ரிலாக்ஸாக இருக்கு. ஆமா இந்த இன்ட்ரஸ்ட் நீ ஏன் படிப்புல காட்ட மாட்ற “ - தீப்தி.
“நீ மட்டும் படிச்சு கலெக்டராவா ஆயிட்ட அட போ தீப்தி. எனக்கு இதுல தான் ஆர்வம் அதிகமா இருக்கு “ - கீர்த்தி.
“சரி சரி உன் அப்பா கிட்ட சொல்லி ஒரு பார்லர் ஓபன் பண்ணி தர சொல்லு “ என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினாள் தீப்தி.
கதிர் கீர்த்திக்கு இடையே ஒரு குழந்தை மீனாட்சிக்கு பிறந்து இறந்து போனது. அந்த வருத்தம் இன்று வரை மீனாட்சிக்கு ஆராத வடுவாய் தான் இருக்கிறது. கதிர் கல்யாணம் மீனாட்சிக்கு ஒரு மாற்றம் கொண்டு வரும் என நம்புகிறார் மீனாட்சி. கீர்த்தியின் திருமணம் தள்ளிப் போட நினைப்பதற்கு ஒரு காரணமும் இருக்கிறது. என்றிருந்தாலும் பெண் பிள்ளை இன்னொரு வீட்டுக்கு போய் தான் ஆகனும் எனவே கொஞ்ச நாள் நம்முடன் சந்தோஷமாக இருக்கட்டும் என்று எண்ணம் தான். கதிருக்கு ஒரு பிஸியோதெரபி க்ளீனிக் வைத்து கொடுத்து விட்டு வாழ்க்கை செட்டில் பண்ணிவிட வேண்டும் எனவும் நினைக்கிறார் தாய் மீனாட்சி..
மீனாட்சியின் கணவர் வேலை விஷயமாக வெளியூர் சென்றுள்ளார். ஒரு ப்ரைவேட் கம்பெனி மேனஜர். அவருடைய சம்பளம் இவ்வளவு நாள் போதுமானதாக இருந்தது. இனி கதிர் சம்பாதிக்க ஆரம்பித்தால் தான் பிறகு வரும் பெரிய பெரிய செலவுகள் ஈடுசெய்ய முடியும். ஆனால் சொத்து பத்து சொல்லிக்கும் அளவுக்கு உள்ளது.
போன வருடம் கூட மீனாட்சியின் தாய் வீட்டிலிருந்து அவளுடைய பங்கும் வந்தது. அதை அப்படியே பத்து பவுன் செயின் செய்து வைத்துள்ளார் மீனாட்சி.
“இனி இது தான் நம்ம குடும்ப நகை. எனக்கு வரப்போற மருமகளுக்கு இதுல தான் தாலி சரடு பண்ணி போட போறேன் “ என்று பெருமையாக கூறுவார் மீனாட்சி..
“அது எப்படி? எனக்கு இல்லையா இந்த நகை” என்று கீர்த்தி கிண்டலாக கேட்பதும் உண்டு.
“உனக்கு உன் மாமியார் போடுவாங்க போடி” என்று மீனாட்சியும் கிண்டலாக பதிலளிப்பார். பார்ப்பதற்கு மிக அழகாக இருக்கும் கதிர் குடும்பம். ஆனால் அங்கு தீப்தி ஒரே மகள். அகிலாவும் தந்தை ஞானமும் தீப்தியும் தவிர வேறு யாருமில்லை. ஞானம் ஒரு உம்முனா மூஞ்சி,அகிலா எந்நேரமும் அட்வைஸ் மழை பொழியும் கேரெக்டர். அதனால் தான் அவளுக்கு கதிர் வீட்டு மேல் மரியாதையும் அன்பும் தீப்திக்கு அதிகமாக இருந்தது.
அதுவும் சின்ன வயதிலிருந்தே இருவரும் பக்கத்து பக்கத்து வீடு பாடத்தில் டவுட் கேட்பதாக இருக்கட்டும் விளையாடுவதாக இருக்கட்டும் இரண்டிலும் கதிர் மட்டும் தீப்தி ஒன்றாக இருந்தனர். ம்ம் இவர்களுக்குள் இடையே அந்த அழகான நட்பு உரு
வாக அந்த ஒரு விஷயம் காரணமாக இருந்தது.
தொடரும்
Last edited:
