- Messages
- 271
- Reaction score
- 173
- Points
- 43
"அகல்யா!" என்று குரல் வர திரும்பினாள்.
அங்கே ஷ்ரவன் நின்று அகல்யாவை முறைத்து கொண்டிருந்தான்.
"அண்ணா வாங்க. என்ன வேணும்? கூப்பிட்டு இருந்தா நானே வந்திருப்பேனே?" என்றாள் திரும்பி விழிநீரை துடைத்தபடி.
"அகல்யா! என்ன பேசிட்டு இருக்க நீ? நந்துகிட்ட இப்படி தான் பேசுறதா? அவன் இப்போ தான் உனக்கு கணவன். ஆனா எனக்கு சின்ன வயசுலேருந்தே நண்பன். அவன் நீங்க யாரும் என்கூட இல்லாதப்ப எனக்கு எவ்ளோ செஞ்சிருக்கான்னு தெரியுமா? வேற யாருமே என் கூட இருந்திருக்க மாட்டாங்க. நான் இந்த நிலைமைக்கு இருக்க காரணமே நந்து தான். அவன் இடத்துல நான் இருந்திருந்தாலும் அதையே தான் செஞ்சிருப்பேன். சந்தர்ப்ப சூழ்நிலை தான் காரணம். இன்னொரு வார்த்தை அவனை தப்பா பேச கூடாது.
அன்னைக்கு என்னால அப்பா செஞ்ச சூழ்ச்சியை கண்டுபிடிக்க முடியலை. ஆனா நந்து மட்டும் வரலைன்னா உன் நிலைமை என்ன ஆகியிருக்கும்? அவனை விட நல்ல புருஷன் உனக்கு கிடைக்க மாட்டான். எப்பவும் அவனுக்கு துணையா இருந்து சந்தோசமா இருக்கனும். எனக்கு இதெல்லாம் நடக்கணும்னு இருக்கு நடந்துமுடிஞ்சிருச்சி. அவ்ளோ தான். இனி இப்படி பேசாத புரியுதா?" என்றான் சற்று கடுமையான குரலில்.
'சரி' என்று தலையாட்டியபடி தலை கவிழ்ந்தாள் அகல்யா.
நந்துவிடம் திரும்பி, "அவள் ஏதோ சின்ன பொண்ணு. என் மேல இருக்க பாசத்துல அப்படி பேசிட்டா. அதை பெருசா எடுத்துக்காத டா. அவளை நல்லா பார்த்துக்க." என்றான் ஷ்ரவன்.
ஷ்ரவனை தழுவிக்கொண்ட நந்து.
"விடுடா. எனக்கு இதுகூட புரியாதா? நான் பார்த்துக்குறேன்." என்றான்.
ஷ்ரவன் நந்துவை அணைத்தபடி அவனுக்கு மட்டும் கேட்கும் குரலில்.
"உன்னை காப்பாத்த தான் என் தங்கச்சிய திட்டினேன். நான் இப்போ வரலை உன்னை தாளிச்சு கொட்டிருப்பா. உன் மேல கோபம் அப்டியே தான் இருக்கு. அது உனக்கும் எனக்கும் நடுவுல மட்டும் தான். நேரம் கிடைக்கும் போது தனியா உன்னை கவனிச்சிக்கிறேன்." என்று கிசுகிசுத்தான்.
அவனையே வாயை பிளந்தபடி பார்த்துக்கொண்டிருந்த நந்துவின் வாயை மூடியவன் அங்கிருந்து நகர்ந்தான்.
சமயலரையின் வாசலில் நின்றவன் திரும்பாமல், "ஹ்ம்ம்.. நான் நீங்க பேசுறதை ஒட்டு கேட்கலை. ரூம்ல தண்ணி இல்லை. தாகமா இருந்துது அதான் வரப்ப நீங்க பேசுறது என் காதுல விழுந்துது." என்று அங்கிருந்து நகர்ந்தான்.
நந்து அகல்யாவிடம் நெருங்க அவள் அவனை பாராமல் வேகமாக தங்கள் அறைக்கு சென்றுவிட்டாள்.
'ஹ்ம்ம் அவ திட்டிட்டு இருந்தா கூட அவளை நான் சமாதானம் படுத்திருப்பேன். இவன் நடுவுல புகுந்து எனக்கு உதவுறேன்னு இப்படி கோர்த்துவிட்டு போய்ட்டான். பாரு. என் அகல் குட்டி பேசாம போறா' என்று உள்ளுக்குள் புலம்பிக்கொண்டிருந்தான் நந்து.
பின் வேகமாக ஒரு குவளை தண்ணீரை பிடித்து வெளியே வந்தான்.
"டேய் நில்லுடா!" என்றான் ஷ்ரவனை.
திரும்பியவனிடம் "இந்தா " என்று நீரை நீட்டினான்.
ஆழ்ந்த சிந்தனையில் நின்ற ஷ்ரவனை "என்னடா ஏதாவது பிரச்சனையா? ஏன் ஒரு மாதிரியா இருக்க? அப்பப்போ ஏதோ யோசிக்கிற?" என்றான் நந்து கவலையாய்.
"நந்து என்னன்னு சொல்ல தெரியலை. ஆனா இன்னும் முழு பிரச்னையும் நம்மை விட்டு போன மாதிரி எனக்கு தெரியலை டா. ஏதோ ஒரு பிரச்சனை நம்மகிட்ட இருக்க மாதிரி உள்ளுக்குள்ள சொல்லிட்டே இருக்கு. அது என்னன்னு தெரியலை. உங்க யாருக்கும் எதுவும் ஆகக்கூடாதுன்னு பயமா இருக்குடா" என்றான் ஷ்ரவன் தவிப்பாய்.
"டேய் நீ சும்மா மனசை போட்டு குழப்பிக்காத. உன் வாழ்க்கையை நல்லபடியா ஆரம்பிடா. உனக்காக என் தங்கச்சி காத்திட்டு இருக்கா" என்று சிரித்தான் நந்து.
அவனை பார்த்து புன்னகைத்த ஷ்ரவன், "எங்கடா உன் பொண்டாட்டி உள்ள ஓடிட்டாளா? போ போய் சமாதானம் பண்ணு" என்று தன் அறைக்குள் நுழைந்துகொண்டான்.
'உன்னை... எனக்கும் ஒரு நேரம் வரும்' என்று நினைத்து நந்து தன்னவளை காண நடந்தான்.
உள்ளே நுழைந்தவனது கண்கள் அகல்யாவை தேடியது.
அமைதியாக கட்டிலில் அமர்ந்து முழங்காலில் முகம் புதைத்திருந்தவளை காண மனம் வருந்தியது.
அருகில் சென்று "அகல்" என்று அவளின் தோளை தொட,
விருட்டென்று அவனது இடையினை கட்டிக்கொண்டு அழுது, "ஐ ஆம் சாரி! நான் அப்படி பேசியிருக்க கூடாது. அண்ணாக்கு இப்படிலாம் நடந்துருச்சு. நாம கூட இல்லையேன்ற கோபம் . அதான் அப்படி பேசிட்டேன்" என்றாள்.
அகல்யாவின் தலையை லேசாக வருடியவன் அவளருகில் அமர்ந்து தன் தோளில் சாய்த்துக்கொண்டான்.
"சரி விடுடா. அவன் ஏதோ பேசிட்டான். நீ அதை மனசுல வச்சிக்காத" என்றான் நந்து.
அவனை விழிகள் மூடாது கண்டவள்.
"நான் உங்களை நோகடிச்சிட்டேனேன்னு கவலை பட்டா. நீங்க என்னை பத்தி யோசிக்கிறிங்க? நான் உண்மையா ரொம்ப கொடுத்து வச்சிருக்கணும். உன் மேல உள்ள நேசம் இன்னும் வானளவு உயருது நந்து." என்றாள் மெதுவாக.
அவளை வேகமாக தன்னை நோக்கி நகர்த்தியவன்.
"இப்போ என்ன சொன்ன?" என்றான் ஆர்வமாய்.
"அது... அது... நான் ஒன்னும் சொல்லலையே" என்றாள் அகல்யா.
"கடைசியா என்னை என்ன சொன்ன?" என்றான் கண்களில் குறும்பு மின்ன.
"அது அது... நந்...து ன்னு ....' என்று முடிக்காமல் நிறுத்தினாள்.
"இத்தனை வருஷதத்துல எத்தனை தடவை கெஞ்சிருப்பேன். ஒரே ஒரு தடவை என் பேரை கூப்பிடுன்னு... ப்ளீஸ் இன்னும் ஒரே ஒரு முறை கூப்பிடு. எனக்கு சரியா கேக்கலை." என்றான் நந்து.
"ஹுஹும்ம்.. " என்று வெட்கத்துடன் முகத்தை கரங்கள் கொண்டு மூடினாள் அகல்யா.
****************************
"மதி " என்று குளியலறை நோக்கி குரல் கொடுத்தான் ஷ்ரவன்.
இரண்டு நொடி அமைதி காக்க, அவளிடம் இருந்து எந்த பதிலும் வராததால், "மதி என்ன பண்ற? எவ்ளோ நேரம் குளிப்ப? வெளிய வா." என்றான் எரிச்சலாய்.
இப்பொழுதும் எந்த பதிலும் வராததால் கதவை தட்டினான்.
கதவு திறக்காமல் இருக்க அவனுக்குள் ஏதோ ஒரு பதற்றம் கொண்டது.
பதற்றத்துடன் குளியல் அறையின் கதவை உடைக்க முயற்சித்தான்.
ஐந்து நிமிட போராட்டத்திற்கு பின் திறந்த கதவின் உள்ளே மதி...
அங்கே ஷ்ரவன் நின்று அகல்யாவை முறைத்து கொண்டிருந்தான்.
"அண்ணா வாங்க. என்ன வேணும்? கூப்பிட்டு இருந்தா நானே வந்திருப்பேனே?" என்றாள் திரும்பி விழிநீரை துடைத்தபடி.
"அகல்யா! என்ன பேசிட்டு இருக்க நீ? நந்துகிட்ட இப்படி தான் பேசுறதா? அவன் இப்போ தான் உனக்கு கணவன். ஆனா எனக்கு சின்ன வயசுலேருந்தே நண்பன். அவன் நீங்க யாரும் என்கூட இல்லாதப்ப எனக்கு எவ்ளோ செஞ்சிருக்கான்னு தெரியுமா? வேற யாருமே என் கூட இருந்திருக்க மாட்டாங்க. நான் இந்த நிலைமைக்கு இருக்க காரணமே நந்து தான். அவன் இடத்துல நான் இருந்திருந்தாலும் அதையே தான் செஞ்சிருப்பேன். சந்தர்ப்ப சூழ்நிலை தான் காரணம். இன்னொரு வார்த்தை அவனை தப்பா பேச கூடாது.
அன்னைக்கு என்னால அப்பா செஞ்ச சூழ்ச்சியை கண்டுபிடிக்க முடியலை. ஆனா நந்து மட்டும் வரலைன்னா உன் நிலைமை என்ன ஆகியிருக்கும்? அவனை விட நல்ல புருஷன் உனக்கு கிடைக்க மாட்டான். எப்பவும் அவனுக்கு துணையா இருந்து சந்தோசமா இருக்கனும். எனக்கு இதெல்லாம் நடக்கணும்னு இருக்கு நடந்துமுடிஞ்சிருச்சி. அவ்ளோ தான். இனி இப்படி பேசாத புரியுதா?" என்றான் சற்று கடுமையான குரலில்.
'சரி' என்று தலையாட்டியபடி தலை கவிழ்ந்தாள் அகல்யா.
நந்துவிடம் திரும்பி, "அவள் ஏதோ சின்ன பொண்ணு. என் மேல இருக்க பாசத்துல அப்படி பேசிட்டா. அதை பெருசா எடுத்துக்காத டா. அவளை நல்லா பார்த்துக்க." என்றான் ஷ்ரவன்.
ஷ்ரவனை தழுவிக்கொண்ட நந்து.
"விடுடா. எனக்கு இதுகூட புரியாதா? நான் பார்த்துக்குறேன்." என்றான்.
ஷ்ரவன் நந்துவை அணைத்தபடி அவனுக்கு மட்டும் கேட்கும் குரலில்.
"உன்னை காப்பாத்த தான் என் தங்கச்சிய திட்டினேன். நான் இப்போ வரலை உன்னை தாளிச்சு கொட்டிருப்பா. உன் மேல கோபம் அப்டியே தான் இருக்கு. அது உனக்கும் எனக்கும் நடுவுல மட்டும் தான். நேரம் கிடைக்கும் போது தனியா உன்னை கவனிச்சிக்கிறேன்." என்று கிசுகிசுத்தான்.
அவனையே வாயை பிளந்தபடி பார்த்துக்கொண்டிருந்த நந்துவின் வாயை மூடியவன் அங்கிருந்து நகர்ந்தான்.
சமயலரையின் வாசலில் நின்றவன் திரும்பாமல், "ஹ்ம்ம்.. நான் நீங்க பேசுறதை ஒட்டு கேட்கலை. ரூம்ல தண்ணி இல்லை. தாகமா இருந்துது அதான் வரப்ப நீங்க பேசுறது என் காதுல விழுந்துது." என்று அங்கிருந்து நகர்ந்தான்.
நந்து அகல்யாவிடம் நெருங்க அவள் அவனை பாராமல் வேகமாக தங்கள் அறைக்கு சென்றுவிட்டாள்.
'ஹ்ம்ம் அவ திட்டிட்டு இருந்தா கூட அவளை நான் சமாதானம் படுத்திருப்பேன். இவன் நடுவுல புகுந்து எனக்கு உதவுறேன்னு இப்படி கோர்த்துவிட்டு போய்ட்டான். பாரு. என் அகல் குட்டி பேசாம போறா' என்று உள்ளுக்குள் புலம்பிக்கொண்டிருந்தான் நந்து.
பின் வேகமாக ஒரு குவளை தண்ணீரை பிடித்து வெளியே வந்தான்.
"டேய் நில்லுடா!" என்றான் ஷ்ரவனை.
திரும்பியவனிடம் "இந்தா " என்று நீரை நீட்டினான்.
ஆழ்ந்த சிந்தனையில் நின்ற ஷ்ரவனை "என்னடா ஏதாவது பிரச்சனையா? ஏன் ஒரு மாதிரியா இருக்க? அப்பப்போ ஏதோ யோசிக்கிற?" என்றான் நந்து கவலையாய்.
"நந்து என்னன்னு சொல்ல தெரியலை. ஆனா இன்னும் முழு பிரச்னையும் நம்மை விட்டு போன மாதிரி எனக்கு தெரியலை டா. ஏதோ ஒரு பிரச்சனை நம்மகிட்ட இருக்க மாதிரி உள்ளுக்குள்ள சொல்லிட்டே இருக்கு. அது என்னன்னு தெரியலை. உங்க யாருக்கும் எதுவும் ஆகக்கூடாதுன்னு பயமா இருக்குடா" என்றான் ஷ்ரவன் தவிப்பாய்.
"டேய் நீ சும்மா மனசை போட்டு குழப்பிக்காத. உன் வாழ்க்கையை நல்லபடியா ஆரம்பிடா. உனக்காக என் தங்கச்சி காத்திட்டு இருக்கா" என்று சிரித்தான் நந்து.
அவனை பார்த்து புன்னகைத்த ஷ்ரவன், "எங்கடா உன் பொண்டாட்டி உள்ள ஓடிட்டாளா? போ போய் சமாதானம் பண்ணு" என்று தன் அறைக்குள் நுழைந்துகொண்டான்.
'உன்னை... எனக்கும் ஒரு நேரம் வரும்' என்று நினைத்து நந்து தன்னவளை காண நடந்தான்.
உள்ளே நுழைந்தவனது கண்கள் அகல்யாவை தேடியது.
அமைதியாக கட்டிலில் அமர்ந்து முழங்காலில் முகம் புதைத்திருந்தவளை காண மனம் வருந்தியது.
அருகில் சென்று "அகல்" என்று அவளின் தோளை தொட,
விருட்டென்று அவனது இடையினை கட்டிக்கொண்டு அழுது, "ஐ ஆம் சாரி! நான் அப்படி பேசியிருக்க கூடாது. அண்ணாக்கு இப்படிலாம் நடந்துருச்சு. நாம கூட இல்லையேன்ற கோபம் . அதான் அப்படி பேசிட்டேன்" என்றாள்.
அகல்யாவின் தலையை லேசாக வருடியவன் அவளருகில் அமர்ந்து தன் தோளில் சாய்த்துக்கொண்டான்.
"சரி விடுடா. அவன் ஏதோ பேசிட்டான். நீ அதை மனசுல வச்சிக்காத" என்றான் நந்து.
அவனை விழிகள் மூடாது கண்டவள்.
"நான் உங்களை நோகடிச்சிட்டேனேன்னு கவலை பட்டா. நீங்க என்னை பத்தி யோசிக்கிறிங்க? நான் உண்மையா ரொம்ப கொடுத்து வச்சிருக்கணும். உன் மேல உள்ள நேசம் இன்னும் வானளவு உயருது நந்து." என்றாள் மெதுவாக.
அவளை வேகமாக தன்னை நோக்கி நகர்த்தியவன்.
"இப்போ என்ன சொன்ன?" என்றான் ஆர்வமாய்.
"அது... அது... நான் ஒன்னும் சொல்லலையே" என்றாள் அகல்யா.
"கடைசியா என்னை என்ன சொன்ன?" என்றான் கண்களில் குறும்பு மின்ன.
"அது அது... நந்...து ன்னு ....' என்று முடிக்காமல் நிறுத்தினாள்.
"இத்தனை வருஷதத்துல எத்தனை தடவை கெஞ்சிருப்பேன். ஒரே ஒரு தடவை என் பேரை கூப்பிடுன்னு... ப்ளீஸ் இன்னும் ஒரே ஒரு முறை கூப்பிடு. எனக்கு சரியா கேக்கலை." என்றான் நந்து.
"ஹுஹும்ம்.. " என்று வெட்கத்துடன் முகத்தை கரங்கள் கொண்டு மூடினாள் அகல்யா.
****************************
"மதி " என்று குளியலறை நோக்கி குரல் கொடுத்தான் ஷ்ரவன்.
இரண்டு நொடி அமைதி காக்க, அவளிடம் இருந்து எந்த பதிலும் வராததால், "மதி என்ன பண்ற? எவ்ளோ நேரம் குளிப்ப? வெளிய வா." என்றான் எரிச்சலாய்.
இப்பொழுதும் எந்த பதிலும் வராததால் கதவை தட்டினான்.
கதவு திறக்காமல் இருக்க அவனுக்குள் ஏதோ ஒரு பதற்றம் கொண்டது.
பதற்றத்துடன் குளியல் அறையின் கதவை உடைக்க முயற்சித்தான்.
ஐந்து நிமிட போராட்டத்திற்கு பின் திறந்த கதவின் உள்ளே மதி...
