- Messages
- 65
- Reaction score
- 86
- Points
- 18
அத்தியாயம் -49
நீலகிரி என்றால் நினைவுக்கு வருவது ஊட்டி. ஊட்டிக்குத்தான் தேவ்வும் , யாழரசியும் காரில் பயணம் செய்து கொண்டிருந்தனர். முன்புறம் அமர்ந்திருந்த யாழரசி கார் கண்ணாடியை இறக்கிவிட்டுக் கொண்டாள். குளிருக்கு பாதுகாப்பாக ஸ்வெட்டர் , மஃப்ளர் எல்லாம் அணிந்து கொண்டு பசுமையை ரசித்துக் கொண்டு சில்லென்ற காற்றையும் வாங்கிக் கொண்டாள்.
அடிக்கடி தேவ் ஆராய்ச்சிப் பார்வை பார்க்கவும் தவறவில்லை. தேவ் அவள் பார்ப்பது தெரிந்தாலும் தெரியாதது போல் காட்டிக் கொண்டான். இருவரும் வெற்றிவேள் –சப்ரீன் திருமணத்திற்கு சென்று கொண்டிருக்கின்றனர்.
ஊட்டி சவாய் ஹோட்டலில் டெஸ்டினேஷன் வெட்டிங்க் . அங்குதான் சென்று கொண்டிருக்கின்றனர். கிறிஸ்துவனான வெற்றி முஸ்லீம் பெண்ணான சப்ரீனை கரம்பிடிக்கப் போகிறான். வெற்றி தமிழ்நாடு அரசுப்பணித் தேர்வில் வெற்றி பெற்று செய்து காவல் துறையில் பணியாற்றுகிறான். சப்ரீன் ஒரு லாயர். ஒரு வழக்கு விஷமாக சந்தித்த இருவரும் காதலில் விழுந்தனர். போராடி திருமணத்தை நடத்தப் போகின்றனர்.
‘அப்படா…பைனலி வெற்றிக்கு ஒரு நல்ல பெண் கிடைத்துவிட்டாள்.’ என்ற மகிழ்ச்சியில் இருந்தாள் யாழரசி. மதம் மாறித் திருமணம் செய்வதால் நெருங்கிய நபர்களுக்கு மட்டுமே அழைப்பு வந்திருந்தது. நண்பர்கள் சேர்ந்து திட்டமிட்டு அனைவரும் திருமணத்திற்கு முந்தைய நாள் சந்திக்க இருக்கின்றனர்.
ஹோட்டல் சவாய். யாழரசி ஹோட்டல் வந்ததும் உற்சாகத்துடன் இறங்கினாள். பச்சை புல்வெளி , வீடு போன்ற அமைப்புடன் விடுதி இருந்தது. தன்னுடைய சிறிய கண்களை உருட்டி அனைத்தையும் ரசித்தாள். தேவ் இவளைப் பார்த்தவாறே இறங்கினான்.
பிறகு இருவரும் செக் – இன் செய்து கொண்டனர். மதியமே இவர்கள் வந்துவிட்டனர். அடுத்த சில மணி நேரங்களில் மீனினி , அவள் கணவன் சூர்யா மற்றும் குழந்தையுடன் காரில் வந்திறங்கினாள்.
மீனு வந்ததும் யாழரசி அவளை வரவேற்க சென்றுவிட்டாள். மாப்பிள்ளை பிசியாக புயூட்டி பார்லரில் இருந்தார். அதனால் வெற்றியின் தம்பி , அக்காக்கள் விருந்தினர்களைக் கவனித்துக் கொண்டனர். யாழரசி “நீங்க மத்த கெஸ்டை பாருங்க. நான் பிரண்ட்ஸ் எல்லாம் பார்த்துகிறேன்.” என்று வெற்றி அக்காவிடம் கூறிவிட்டாள்.
யாழரசியின் பின்னே தேவ்வும் தான்.
மீனுவும் , யாழரசியும் ஒருவரை அணைத்து வரவேற்றனர். இவர்களின் கொஞ்சலைப் பார்த்து சூர்யாவுக்கு வயிறு எரிந்தது வேறு கதை.
சூர்யாவின் கையில் இருந்த குழந்தையைப் பார்த்த யாழ்
“குட்டிபாஸ் தூங்கரானா? “
“ஆமாக்கா. அறிவு அண்ணா வரலையா? “
“அவன் காலையிலே ஊட்டிக்கு வந்துட்டான். மாமனார் வீட்டுக்குப் போயிட்டு ஈவினிங்க் வருவான்.”
“அக்கா சாருமதியை பார்க்க அடிக்கடி இங்க வந்து கடைசியில் எப்படியோ கல்யாணம் பன்னிட்டார்.”
“அவனோட லவ், டீரிம் ஜாப் ரெண்டும் கிடைச்சிருச்சு. வெற்றிக்கும் நாளைக்கு நடந்துரும். ஐம் சோ ஹேப்பி.”
“எனக்கும் தான். “
“நாளைக்கு போடற டிரஸ் கலர் என்ன? மீனு.”
“ரெட் அண்ட் கீரின் அக்கா. “
“நானும் தான். நம்ம வேவ்லெந்த் வேற லெவல்தான்.”
“ஆமாக்கா...”
இருவரும் கைகளைப் பிடித்தபடி பேசிக் கொண்டே இருக்க சூர்யாவும் , தேவ்வும் புன்னகையுடன் பார்த்துக் கொண்டனர்.
இடையிட்ட தேவ் “யாழுமா…அவங்களுக்கு ரூம காட்டுவோம். அப்புறம் பேசுவோம்.”
யாழரசியும் “சரி வா மீனு. சூர்யா நீங்களும் வாங்க. எங்களுக்கு இரண்டு ரூம் தள்ளிதான் உங்க ரூம்.”
இவர்கள் இருவரும் முன்னால் செல்ல பின்னால் வந்த சூர்யா தேவிடம் “ சார் இவங்க இரண்டு பேரையும் பார்த்தா கவர்மென்ட் ஆபிசர்ஸ் மாதிரியா இருக்காங்க? “ கேலியாகக் கேட்டான்.
மீனினி எஸ். எஸ்.சி தேர்வில் வெற்றிபெற்று மத்திய அரசில் பணிபுரிகிறாள். சூர்யா அவள் காதல் கணவன். வீடே அவளுக்கு நகரமாகி துன்புறுத்த அவளைக் காப்பாற்றியது காதல். இப்போது யாரும் அவளை உடல் பருமனை குறைத்து விட்டிருந்தாள். இனி பாடி ஷேமிங்க் செய்ய முடியாது.
அறிவு சாருமதியை திருமணம் செய்வதற்குள் ஒருவழியாகிவிட்டான். சாரு சம்மதம் சொல்ல வருடங்கள் ஆகிவிட்டது. யாழரசியின் நண்பர்கள் மூவரும் வெவ்வேறுவிதமாக தங்களுக்கென ஒரு முகவரியை உருவாக்கியிருந்தனர்.
“மீனு நைட் பான்ஃபையர் இருக்கு. நீயும் வெற்றியும் பாட்டுப்பாடியே ஊட்டில் இருக்க கொசு, வைல்ட் அனிமல் எல்லாம் ஓட்ட இன்னிக்கு அருமையான சான்ஸ். இன்னிக்கு ஊட்டியே உங்க பாட்ட கேட்டு அதிரப் போகுது. “
“போக்கா…நீயும் தான் பாடுவியே ?”
“நான் பாடறது இருக்கட்டும். நீ பாடி வரவச்ச கொரானா ஒழியறதுக்கு எவ்வளவு நாளாச்சு.”
இப்படி மாறி மாறி பேசிக் கொள்ள தேவ்வும் சூர்யா, குட்டி பாஸ் மூவரும் “அன்பு ஒன்றுதான் அனாதை “ என்ற ரேஞ்சில் பின்னால் சென்றனர்.
இரவு பான்ஃபையர் . நடுவில் தீ ஜொலி ஜொலித்து எரிந்து கொண்டிருக்க வெற்றி, சப்ரீன் , அறிவு , சாருமதி, யாழரசி, தேவ், சூர்யா, மீனினி , வெற்றியின் தம்பி மற்றும் இன்னும் சில வெற்றியின் நண்பர்கள் அமர்ந்திருந்தனர். யாழரசி நெருப்பை உற்று நோக்கிக் கொண்டிருந்தாள்.
வெற்றியின் நண்பன் ஒருவன் கிட்டார் வாசிக்க ‘என் இனிய பொன் நிலாவில் ஆரம்பித்து தூரிகா வரை பாடி மீனும் , வெற்றியும் அட்டகாசம் செய்து கொண்டிருந்தனர்.
அனைவரின் முகத்திலும் மகிழ்ச்சி நிரம்பி அந்தச் சுற்றுப்புறம் முழுவதும் வழிந்து கொண்டிருந்தது. அப்போது யாழரசியின் மொபைலுக்கு கால் வந்தது.
“ஐ வில் பி பேக் “ என்று மீனினியிடம் சொல்லிச் சென்றாள்.
இருபக்கத்திலும் பூச்செடிகள் நடு நடுவே வண்ண இரவு விளக்குகள் வைத்த நடைபாதை .
“எஸ் சொல்லுங்க?”
“மேம் நீங்க கேட்ட ரிப்ரோர்ட் வந்துருச்சு? வாட்சப் பாருங்க.”
“தேங்க் யூ. நான் பார்த்துட்டு சொல்றேன்.”
வாட்ஸ்ப் ஓப்பன் செய்து படிக்க ஆரம்பித்தாள். படிக்க படிக்க அவள் கண்கள் ஆச்சரியத்திலும் , அதிர்ச்சியிலும் விரிந்தன்.
“நோ.” உதடுகள் முனுமுனுத்தன.
தேவ் நீண்ட நேரம் ஆகியும் யாழரசி திரும்பி வரவில்லை . அதனால் அவளைத் தேட ஆரம்பித்தான். சுற்றும் தேடியவன் அவள் நடைபாதையில் தலையை குனிந்து நிற்பதை அவள் உடையை வைத்து தெரிந்துவிட்டான்.
எலும்புக்குள் ஊடுருவும் குளிர்காற்று வீசிக் கொண்டிருந்தது. அதற்கு மாறாக லாவா மாதிரி கொதிநிலையில் நின்று கொண்டிருந்தாள் யாழரசி. அவள் தோளைத் தொட்டான். மெதுவாக திரும்பினாள் யாழரசி.
“யாழ் இங்க என்ன செஞ்சுட்டு இருக்க? குளிர் அதிகமா இருக்கு பாரு.?”
“சொல்லு.. ஏன் இப்படி செஞ்ச? உன்னை யாருமே மேரேஜ்க்கு ஃபோர்ஸ் பன்னல. நீதான் சஸ்மிதாவ ரிஜெக்ட் செஞ்சுருக்க. அத்தை அவ்வளவு பிராட் மைண்ட்டா இருக்கும் போதே எனக்கு சந்தேகம் வந்திருக்கனும். சொல்லு எதுக்கு என்னை மேரேஜ் செஞ்ச? மீனினி ரெகவர் ஆனாலும் அவளுக்கு தன்னோட விஷயத்தை உலகத்திற்கு தெரிவிச்சு எல்லாரும் பரிதாப பார்வை பார்க்க விருப்பமில்லை. அவளோட பிரைவேட் லைஃப்ப வெளி உலகத்திற்கு காட்ட விரும்பல. சொல்லு எதுக்கு என்னோட லைஃப்ல வந்த? “
யாழரசி மூச்சு விடாமல் பேசிக் கொண்டே இருக்க தேவ் அவளின் கோபம் எல்லை தாண்டிக் கொண்டிருக்கிறது என்பதை உணர்ந்தான்.
“யாழரசி காம் டவுன். வா ரூமுக்குள்ள போய் பேசிக்கலாம்.”
இவ்வளவு நேரம் கோபத்துடன் பேசிய யாழரசி தீடிரென சில விநாடிகள் அமைதியாகினாள். மூச்சை உள்ளிழுத்து விட்டவள் முகத்தை அப்படியே மாற்றிக் கொண்டாள்.
“அங்க போனா மட்டும் உண்மையான மோட்டிவ்வ சொல்லப் போறியா என்ன?” குரல் நிதானமாக வெளியே வந்தது.
தேவ் தலையைக் கோதியபடி ‘ உண்மையச் சொல்லாமா ?’ என்று யோசித்துக் கொண்டிருந்தான். அந்த சூழ்நிலையைக் குளிர்விக்க இயற்கை நினைத்ததோ என்னவோ மழை தூர ஆரம்பித்தது.
“நான் முன்ன பின்ன பார்த்தது கூட கிடையாது. அப்புறம் ஏன் ? உனக்குத் தெரியுமா ? நான் எப்பவும் என்னோட முடிவுகளை எடுப்பேன். மத்த பொண்ணுங்க மாதிரி சொல்ற எல்லாத்துக்கும் தலையாட்ட மாட்டேன். எனக்கு பிடிச்ச மாதிரி இருப்பேன். என்னோட கல்யாணம் மட்டும் வீட்டு ஆளுங்க ஆசைப்படி நடக்கனும். அவங்களுக்கு ஒரு சின்ன சந்தோஷத்தையாவது கொடுக்கனும் நினைச்சேன். பாரெவர் என்னை ஓடிப்போய் கல்யாணம் செஞ்ச டேஷ்னு பேரு எடுக்க வச்சுட்ட? பொண்ணுங்க என்ன செஞ்சாலும் சொசைட்டி அப்படித்தான் பேசும். ஆப்ட்ர் ஆல் லவ் செய்யறது கிரைம். நான் அவமானப்படறது கூட பெரிசில்லை. அது ஒரு விஷயேமே இல்லை.ஆனால் என் ஃபேம்லி ஆளுங்கள நினைச்சுப் பார்த்தியா? அவங்களோட சந்தோஷம் , என்னால வீட்டுக்கு கூட போக முடியல. அப்ப கோபத்துல என்னைக் கவனிக்காதவங்க நான் வீட்டுக்கு போனா கண்டிப்பா நான் எப்படி இருக்கேனு கண்டுபிடிச்சுருவாங்க. எனக்கு வாழ்க்கையில் ரொம்ப முக்கியமான என் ஃபேம்லிய நான் உன்னால இழந்துட்டேன்.”
மழை நன்றாக பெய்ய ஆரம்பித்தது.
“கமான்.. மழை பெய்யுது? வா உள்ள போலாம். “
“போதும். ஸ்கேப்கோட் மேல உனக்கு என்ன அக்கறை? இட்ஸ் நாட் லைக் யு லவ் மீ ஆர் லைக் மி.” குளிர் விஷம் போல் இறங்கிக் கொண்டிருக்க யாழரசி வார்த்தைகளில் விஷம் தடவி எதிரில் இருப்பவனின் மனதைக் குத்திக் கொண்டிருந்தான்.
அவன் கூறுவதை கேட்கவே முயற்சி கூட அவள் செய்யவில்லை. அதிக நாள் சேர்த்து வைத்திருந்த ஆதங்கம் வெளிப்பட்டுக் கொண்டிருந்தது. தேவ் எதாவது செய்து அவளை ரூமுக்கு அழைத்துச் செல்ல வேண்டும் என முடிவெடுத்துக் கொண்டான். அவளுக்கு குளிர் என்றால் ஆகாது.
இவ்வளவு நேரம் பேசிக் கொண்டிருந்த அவள் வாயைப் தன் கையால் மூடினான் தேவ். இருவர் முகத்திலும் மழை நீர் ஓழுகிக் கொண்டிருந்தது .அது இருவர் உணர்வுகளையும் அடித்துச் சென்று கொண்டிருக்கிறது. அவளை நேருக்கு நேராகப் பார்த்து , “ஆமா நான் உன்னை லவ் பன்னல. “
கூறிவிட்டு அவள் கைகளைப் பிடித்துச் செல்ல ஆரம்பித்தான்.
அவள் கையை விடுவித்துக் கொள்ள முயற்சிக்க “வாக். இல்லை உன் தோள் மேல தூக்கிட்டு போக எனக்கு ரொம்ப நேரம் ஆகாது. “
யாழரசிக்கும் பொதுவெளியில் இப்படி நடந்து கொள்ள விருப்பம் இல்லை. அதனால் அமைதியாக இருந்தாள்.
யாழரசியும் அவன் இழுவைக்கு உட்பட்டு நடக்க ஆரம்பித்தாள். அறைக்கு வந்த தேவ் கதவை தாழிட்டான்.
பாத்ரூமிற்கு சென்று இரண்டு பெரிய டவலை எடுத்து வந்தவன் ஈரம் சொட்ட சொட்ட இன்னும் கதவருகில் சிலை போல் நின்று கொண்டிருந்த யாழரசியின் அருகில் வந்தான்.
ஒரு துண்டை எடுத்து நீட்ட அவள் வாங்கவில்லை.
‘கேட்கமாட்டா? சொல்றத கேட்கமாட்டா’ என்று நினைத்தவன் டவலைக் கொண்டு அவள் தலையைத் துவட்டிவிட ஆரம்பித்தான்.
தேவ்வின் கைகளைப் பிடித்தவள் “ என்னை லவ் பன்னலங்கறது உண்மையா? “
“ஆமா நான் உன்னை லவ் பன்னல…ஆனா”
நீலகிரி என்றால் நினைவுக்கு வருவது ஊட்டி. ஊட்டிக்குத்தான் தேவ்வும் , யாழரசியும் காரில் பயணம் செய்து கொண்டிருந்தனர். முன்புறம் அமர்ந்திருந்த யாழரசி கார் கண்ணாடியை இறக்கிவிட்டுக் கொண்டாள். குளிருக்கு பாதுகாப்பாக ஸ்வெட்டர் , மஃப்ளர் எல்லாம் அணிந்து கொண்டு பசுமையை ரசித்துக் கொண்டு சில்லென்ற காற்றையும் வாங்கிக் கொண்டாள்.
அடிக்கடி தேவ் ஆராய்ச்சிப் பார்வை பார்க்கவும் தவறவில்லை. தேவ் அவள் பார்ப்பது தெரிந்தாலும் தெரியாதது போல் காட்டிக் கொண்டான். இருவரும் வெற்றிவேள் –சப்ரீன் திருமணத்திற்கு சென்று கொண்டிருக்கின்றனர்.
ஊட்டி சவாய் ஹோட்டலில் டெஸ்டினேஷன் வெட்டிங்க் . அங்குதான் சென்று கொண்டிருக்கின்றனர். கிறிஸ்துவனான வெற்றி முஸ்லீம் பெண்ணான சப்ரீனை கரம்பிடிக்கப் போகிறான். வெற்றி தமிழ்நாடு அரசுப்பணித் தேர்வில் வெற்றி பெற்று செய்து காவல் துறையில் பணியாற்றுகிறான். சப்ரீன் ஒரு லாயர். ஒரு வழக்கு விஷமாக சந்தித்த இருவரும் காதலில் விழுந்தனர். போராடி திருமணத்தை நடத்தப் போகின்றனர்.
‘அப்படா…பைனலி வெற்றிக்கு ஒரு நல்ல பெண் கிடைத்துவிட்டாள்.’ என்ற மகிழ்ச்சியில் இருந்தாள் யாழரசி. மதம் மாறித் திருமணம் செய்வதால் நெருங்கிய நபர்களுக்கு மட்டுமே அழைப்பு வந்திருந்தது. நண்பர்கள் சேர்ந்து திட்டமிட்டு அனைவரும் திருமணத்திற்கு முந்தைய நாள் சந்திக்க இருக்கின்றனர்.
ஹோட்டல் சவாய். யாழரசி ஹோட்டல் வந்ததும் உற்சாகத்துடன் இறங்கினாள். பச்சை புல்வெளி , வீடு போன்ற அமைப்புடன் விடுதி இருந்தது. தன்னுடைய சிறிய கண்களை உருட்டி அனைத்தையும் ரசித்தாள். தேவ் இவளைப் பார்த்தவாறே இறங்கினான்.
பிறகு இருவரும் செக் – இன் செய்து கொண்டனர். மதியமே இவர்கள் வந்துவிட்டனர். அடுத்த சில மணி நேரங்களில் மீனினி , அவள் கணவன் சூர்யா மற்றும் குழந்தையுடன் காரில் வந்திறங்கினாள்.
மீனு வந்ததும் யாழரசி அவளை வரவேற்க சென்றுவிட்டாள். மாப்பிள்ளை பிசியாக புயூட்டி பார்லரில் இருந்தார். அதனால் வெற்றியின் தம்பி , அக்காக்கள் விருந்தினர்களைக் கவனித்துக் கொண்டனர். யாழரசி “நீங்க மத்த கெஸ்டை பாருங்க. நான் பிரண்ட்ஸ் எல்லாம் பார்த்துகிறேன்.” என்று வெற்றி அக்காவிடம் கூறிவிட்டாள்.
யாழரசியின் பின்னே தேவ்வும் தான்.
மீனுவும் , யாழரசியும் ஒருவரை அணைத்து வரவேற்றனர். இவர்களின் கொஞ்சலைப் பார்த்து சூர்யாவுக்கு வயிறு எரிந்தது வேறு கதை.
சூர்யாவின் கையில் இருந்த குழந்தையைப் பார்த்த யாழ்
“குட்டிபாஸ் தூங்கரானா? “
“ஆமாக்கா. அறிவு அண்ணா வரலையா? “
“அவன் காலையிலே ஊட்டிக்கு வந்துட்டான். மாமனார் வீட்டுக்குப் போயிட்டு ஈவினிங்க் வருவான்.”
“அக்கா சாருமதியை பார்க்க அடிக்கடி இங்க வந்து கடைசியில் எப்படியோ கல்யாணம் பன்னிட்டார்.”
“அவனோட லவ், டீரிம் ஜாப் ரெண்டும் கிடைச்சிருச்சு. வெற்றிக்கும் நாளைக்கு நடந்துரும். ஐம் சோ ஹேப்பி.”
“எனக்கும் தான். “
“நாளைக்கு போடற டிரஸ் கலர் என்ன? மீனு.”
“ரெட் அண்ட் கீரின் அக்கா. “
“நானும் தான். நம்ம வேவ்லெந்த் வேற லெவல்தான்.”
“ஆமாக்கா...”
இருவரும் கைகளைப் பிடித்தபடி பேசிக் கொண்டே இருக்க சூர்யாவும் , தேவ்வும் புன்னகையுடன் பார்த்துக் கொண்டனர்.
இடையிட்ட தேவ் “யாழுமா…அவங்களுக்கு ரூம காட்டுவோம். அப்புறம் பேசுவோம்.”
யாழரசியும் “சரி வா மீனு. சூர்யா நீங்களும் வாங்க. எங்களுக்கு இரண்டு ரூம் தள்ளிதான் உங்க ரூம்.”
இவர்கள் இருவரும் முன்னால் செல்ல பின்னால் வந்த சூர்யா தேவிடம் “ சார் இவங்க இரண்டு பேரையும் பார்த்தா கவர்மென்ட் ஆபிசர்ஸ் மாதிரியா இருக்காங்க? “ கேலியாகக் கேட்டான்.
மீனினி எஸ். எஸ்.சி தேர்வில் வெற்றிபெற்று மத்திய அரசில் பணிபுரிகிறாள். சூர்யா அவள் காதல் கணவன். வீடே அவளுக்கு நகரமாகி துன்புறுத்த அவளைக் காப்பாற்றியது காதல். இப்போது யாரும் அவளை உடல் பருமனை குறைத்து விட்டிருந்தாள். இனி பாடி ஷேமிங்க் செய்ய முடியாது.
அறிவு சாருமதியை திருமணம் செய்வதற்குள் ஒருவழியாகிவிட்டான். சாரு சம்மதம் சொல்ல வருடங்கள் ஆகிவிட்டது. யாழரசியின் நண்பர்கள் மூவரும் வெவ்வேறுவிதமாக தங்களுக்கென ஒரு முகவரியை உருவாக்கியிருந்தனர்.
“மீனு நைட் பான்ஃபையர் இருக்கு. நீயும் வெற்றியும் பாட்டுப்பாடியே ஊட்டில் இருக்க கொசு, வைல்ட் அனிமல் எல்லாம் ஓட்ட இன்னிக்கு அருமையான சான்ஸ். இன்னிக்கு ஊட்டியே உங்க பாட்ட கேட்டு அதிரப் போகுது. “
“போக்கா…நீயும் தான் பாடுவியே ?”
“நான் பாடறது இருக்கட்டும். நீ பாடி வரவச்ச கொரானா ஒழியறதுக்கு எவ்வளவு நாளாச்சு.”
இப்படி மாறி மாறி பேசிக் கொள்ள தேவ்வும் சூர்யா, குட்டி பாஸ் மூவரும் “அன்பு ஒன்றுதான் அனாதை “ என்ற ரேஞ்சில் பின்னால் சென்றனர்.
இரவு பான்ஃபையர் . நடுவில் தீ ஜொலி ஜொலித்து எரிந்து கொண்டிருக்க வெற்றி, சப்ரீன் , அறிவு , சாருமதி, யாழரசி, தேவ், சூர்யா, மீனினி , வெற்றியின் தம்பி மற்றும் இன்னும் சில வெற்றியின் நண்பர்கள் அமர்ந்திருந்தனர். யாழரசி நெருப்பை உற்று நோக்கிக் கொண்டிருந்தாள்.
வெற்றியின் நண்பன் ஒருவன் கிட்டார் வாசிக்க ‘என் இனிய பொன் நிலாவில் ஆரம்பித்து தூரிகா வரை பாடி மீனும் , வெற்றியும் அட்டகாசம் செய்து கொண்டிருந்தனர்.
அனைவரின் முகத்திலும் மகிழ்ச்சி நிரம்பி அந்தச் சுற்றுப்புறம் முழுவதும் வழிந்து கொண்டிருந்தது. அப்போது யாழரசியின் மொபைலுக்கு கால் வந்தது.
“ஐ வில் பி பேக் “ என்று மீனினியிடம் சொல்லிச் சென்றாள்.
இருபக்கத்திலும் பூச்செடிகள் நடு நடுவே வண்ண இரவு விளக்குகள் வைத்த நடைபாதை .
“எஸ் சொல்லுங்க?”
“மேம் நீங்க கேட்ட ரிப்ரோர்ட் வந்துருச்சு? வாட்சப் பாருங்க.”
“தேங்க் யூ. நான் பார்த்துட்டு சொல்றேன்.”
வாட்ஸ்ப் ஓப்பன் செய்து படிக்க ஆரம்பித்தாள். படிக்க படிக்க அவள் கண்கள் ஆச்சரியத்திலும் , அதிர்ச்சியிலும் விரிந்தன்.
“நோ.” உதடுகள் முனுமுனுத்தன.
தேவ் நீண்ட நேரம் ஆகியும் யாழரசி திரும்பி வரவில்லை . அதனால் அவளைத் தேட ஆரம்பித்தான். சுற்றும் தேடியவன் அவள் நடைபாதையில் தலையை குனிந்து நிற்பதை அவள் உடையை வைத்து தெரிந்துவிட்டான்.
எலும்புக்குள் ஊடுருவும் குளிர்காற்று வீசிக் கொண்டிருந்தது. அதற்கு மாறாக லாவா மாதிரி கொதிநிலையில் நின்று கொண்டிருந்தாள் யாழரசி. அவள் தோளைத் தொட்டான். மெதுவாக திரும்பினாள் யாழரசி.
“யாழ் இங்க என்ன செஞ்சுட்டு இருக்க? குளிர் அதிகமா இருக்கு பாரு.?”
“சொல்லு.. ஏன் இப்படி செஞ்ச? உன்னை யாருமே மேரேஜ்க்கு ஃபோர்ஸ் பன்னல. நீதான் சஸ்மிதாவ ரிஜெக்ட் செஞ்சுருக்க. அத்தை அவ்வளவு பிராட் மைண்ட்டா இருக்கும் போதே எனக்கு சந்தேகம் வந்திருக்கனும். சொல்லு எதுக்கு என்னை மேரேஜ் செஞ்ச? மீனினி ரெகவர் ஆனாலும் அவளுக்கு தன்னோட விஷயத்தை உலகத்திற்கு தெரிவிச்சு எல்லாரும் பரிதாப பார்வை பார்க்க விருப்பமில்லை. அவளோட பிரைவேட் லைஃப்ப வெளி உலகத்திற்கு காட்ட விரும்பல. சொல்லு எதுக்கு என்னோட லைஃப்ல வந்த? “
யாழரசி மூச்சு விடாமல் பேசிக் கொண்டே இருக்க தேவ் அவளின் கோபம் எல்லை தாண்டிக் கொண்டிருக்கிறது என்பதை உணர்ந்தான்.
“யாழரசி காம் டவுன். வா ரூமுக்குள்ள போய் பேசிக்கலாம்.”
இவ்வளவு நேரம் கோபத்துடன் பேசிய யாழரசி தீடிரென சில விநாடிகள் அமைதியாகினாள். மூச்சை உள்ளிழுத்து விட்டவள் முகத்தை அப்படியே மாற்றிக் கொண்டாள்.
“அங்க போனா மட்டும் உண்மையான மோட்டிவ்வ சொல்லப் போறியா என்ன?” குரல் நிதானமாக வெளியே வந்தது.
தேவ் தலையைக் கோதியபடி ‘ உண்மையச் சொல்லாமா ?’ என்று யோசித்துக் கொண்டிருந்தான். அந்த சூழ்நிலையைக் குளிர்விக்க இயற்கை நினைத்ததோ என்னவோ மழை தூர ஆரம்பித்தது.
“நான் முன்ன பின்ன பார்த்தது கூட கிடையாது. அப்புறம் ஏன் ? உனக்குத் தெரியுமா ? நான் எப்பவும் என்னோட முடிவுகளை எடுப்பேன். மத்த பொண்ணுங்க மாதிரி சொல்ற எல்லாத்துக்கும் தலையாட்ட மாட்டேன். எனக்கு பிடிச்ச மாதிரி இருப்பேன். என்னோட கல்யாணம் மட்டும் வீட்டு ஆளுங்க ஆசைப்படி நடக்கனும். அவங்களுக்கு ஒரு சின்ன சந்தோஷத்தையாவது கொடுக்கனும் நினைச்சேன். பாரெவர் என்னை ஓடிப்போய் கல்யாணம் செஞ்ச டேஷ்னு பேரு எடுக்க வச்சுட்ட? பொண்ணுங்க என்ன செஞ்சாலும் சொசைட்டி அப்படித்தான் பேசும். ஆப்ட்ர் ஆல் லவ் செய்யறது கிரைம். நான் அவமானப்படறது கூட பெரிசில்லை. அது ஒரு விஷயேமே இல்லை.ஆனால் என் ஃபேம்லி ஆளுங்கள நினைச்சுப் பார்த்தியா? அவங்களோட சந்தோஷம் , என்னால வீட்டுக்கு கூட போக முடியல. அப்ப கோபத்துல என்னைக் கவனிக்காதவங்க நான் வீட்டுக்கு போனா கண்டிப்பா நான் எப்படி இருக்கேனு கண்டுபிடிச்சுருவாங்க. எனக்கு வாழ்க்கையில் ரொம்ப முக்கியமான என் ஃபேம்லிய நான் உன்னால இழந்துட்டேன்.”
மழை நன்றாக பெய்ய ஆரம்பித்தது.
“கமான்.. மழை பெய்யுது? வா உள்ள போலாம். “
“போதும். ஸ்கேப்கோட் மேல உனக்கு என்ன அக்கறை? இட்ஸ் நாட் லைக் யு லவ் மீ ஆர் லைக் மி.” குளிர் விஷம் போல் இறங்கிக் கொண்டிருக்க யாழரசி வார்த்தைகளில் விஷம் தடவி எதிரில் இருப்பவனின் மனதைக் குத்திக் கொண்டிருந்தான்.
அவன் கூறுவதை கேட்கவே முயற்சி கூட அவள் செய்யவில்லை. அதிக நாள் சேர்த்து வைத்திருந்த ஆதங்கம் வெளிப்பட்டுக் கொண்டிருந்தது. தேவ் எதாவது செய்து அவளை ரூமுக்கு அழைத்துச் செல்ல வேண்டும் என முடிவெடுத்துக் கொண்டான். அவளுக்கு குளிர் என்றால் ஆகாது.
இவ்வளவு நேரம் பேசிக் கொண்டிருந்த அவள் வாயைப் தன் கையால் மூடினான் தேவ். இருவர் முகத்திலும் மழை நீர் ஓழுகிக் கொண்டிருந்தது .அது இருவர் உணர்வுகளையும் அடித்துச் சென்று கொண்டிருக்கிறது. அவளை நேருக்கு நேராகப் பார்த்து , “ஆமா நான் உன்னை லவ் பன்னல. “
கூறிவிட்டு அவள் கைகளைப் பிடித்துச் செல்ல ஆரம்பித்தான்.
அவள் கையை விடுவித்துக் கொள்ள முயற்சிக்க “வாக். இல்லை உன் தோள் மேல தூக்கிட்டு போக எனக்கு ரொம்ப நேரம் ஆகாது. “
யாழரசிக்கும் பொதுவெளியில் இப்படி நடந்து கொள்ள விருப்பம் இல்லை. அதனால் அமைதியாக இருந்தாள்.
யாழரசியும் அவன் இழுவைக்கு உட்பட்டு நடக்க ஆரம்பித்தாள். அறைக்கு வந்த தேவ் கதவை தாழிட்டான்.
பாத்ரூமிற்கு சென்று இரண்டு பெரிய டவலை எடுத்து வந்தவன் ஈரம் சொட்ட சொட்ட இன்னும் கதவருகில் சிலை போல் நின்று கொண்டிருந்த யாழரசியின் அருகில் வந்தான்.
ஒரு துண்டை எடுத்து நீட்ட அவள் வாங்கவில்லை.
‘கேட்கமாட்டா? சொல்றத கேட்கமாட்டா’ என்று நினைத்தவன் டவலைக் கொண்டு அவள் தலையைத் துவட்டிவிட ஆரம்பித்தான்.
தேவ்வின் கைகளைப் பிடித்தவள் “ என்னை லவ் பன்னலங்கறது உண்மையா? “
“ஆமா நான் உன்னை லவ் பன்னல…ஆனா”
